Porachunki Podatkowe

Porachunki Podatkowe

Podatki wpływają na Twoje życie!

W pewnym momencie stajesz się podatnikiem. Czy tego chcesz czy nie. Możesz kontrolować ten wpływ, aby nie był szkodliwy!



wtorek, 31 sierpnia 2010

KONTROLA OBROTU OLEJEM OPAŁOWYM

W dniu 18 sierpnia 2010 r. Minister Finansów przedstawił swoje stanowisko wobec pism sprzedawców lekkiego oleju opałowego w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz mechanizmów kontroli w zakresie obrotu lekkim olejem opałowym.

Celem kontroli jest ustalenie stanu faktycznego i dokonanie jego porównania z obowiązującym stanem prawnym. W tym celu organ kontrolny wykorzystuje przyznane mu prezez ustawodawcę uprawnienia, do których zalicza się, m.in. prawo do przesłuchania świadków, żadanie udostępnienia dokumentów, zasięganie opinii bieglych czy zbieranie innych niezbędnych materiałów w zakresie objetym kontrolą.

W przedmiotowej sprawie w trakcie kontroli sprawdza się czy przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie sprzedaży oleju opałowego z zastosowaniem preferencyjnej stawki dołożył należytej staranności w celu wykonania obowiązków nałożonych na niego ustawą, m.in. w zakresie kompletności oświadczeń.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów, ani organy kontrolne ani organy podatkowe, nie mogły w stosunku do sprzedawcy wyciągać konsekwencji podatkowych w przypadku złożenia przez nabywcę fałszywych oświadczeń, o ile nie udowodniły, że sprzedawca mógł wiedzieć o nieprwadziwości danych zawartych w oświadczeniach, ponieważ przed 1 marca 2009 r. ustawodowaca nie nałożył na nie obowiązku sprawdzania tych danych, a obowiązujące sprzedawców przepisy nie nakładały na nich obowiązku odmowy sprzedazy oleju opałowego z preferencyjną stawką akcyzy, w sytuacji złożenia przez nabywcę kompletnego pod wzgledem formalnym i czytelnego oświadczenia.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

NIE WSZYSCY ZŁOŻĄ OŚWIADCZENIA

Od dnia 1 września 2010 r. w zwiazku z nowelizacją ustawy o podatku akcyzowym (ustawa z dnia 22 lipca 2010 r.) niektóre podmioty nabywajace olej opałowy zostaną zwolnione z obowiazku składania oświadczenia sprzedawcy. Będą to m.in. organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych RP, publiczne szkoły i inne placówki wskazane w usyawie o systemie oświaty, bulicvzne zakłady opieki zdrowotnej publiczne jednostki organizacyjne pomocy społecznej.

W miejsce tego oświadczenia przewiduje się oświadczenie złożone w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą oleju opałowego.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

UWAGA SPRZEDAJĄCY SAMOCHODY!

Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku akcyzowym (ustawa z dnia 22 lipca 2010 r.), która weszła w życie w dniu 1 września 2010 r., obowiązek podatkowy z tytułu nabycia samochodu z innego państwa Unii Europejskiej albo sprzedaży samochodu wyprodukowanego w kraju nie powstaje, jeżeli samochód ten został wywieziony za granicę w terminie 30 dni od dnia takiego nabycia lub sprzedaży.

Dotychczas należało zapłacić akcyzę w związku ze sprowadzaniem samochodów z państw Unii Europejskiej lub przy sprzedaży wyprodukowanych w Polsce samochodów przed pierwszą rejestracją. W przypadku wywiezienia ich za granicę, podatnik mógł ubiegać się o zwrot akcyzy zapłaconej w Polsce.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

poniedziałek, 30 sierpnia 2010

70% I 130% PRZECIĘTNEGO MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA

Od dnia 1 września 2010 r. kwota przychodu odpowiadająca:
1) 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2010 r. wynosi 2.238,50 zł;
2) 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2010 r. wynosi 4.157,30 zł
.

Tak wynika z komunikatu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 sierpnia 2010 r. w sprawie kwot przychodu odpowiadających 70% i 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2010 r. stosowanych przy zmniejszaniu albo zawieszaniu emerytur i rent (M.P. nr 60, poz. 791).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

30% PRZECIĘTNEGO MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA

Od dnia 1 września 2010 r. kwota przychodu odpowiadająca 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za II kwartał 2010 r. ogłoszonego do celów emerytalnych wynosi 959,40 zł.

Tak wynika z komunikatu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 sierpnia 2010 r. w sprawie kwoty przychodu odpowiadającej 30 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za II kwartał 2010 r. ogłoszonego do celów emerytalnych (M.P. nr 60, poz. 792).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

METR POWIERZCHNI UŻYTKOWEJ BUDYNKU

Cena 1m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego za II kwartał 2010 r. wyniosła 4.433 zł.

Tak wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 sierpnia 2010 r. w sprawie ceny 1m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego za II kwartał 2010 r.

Cena 1m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego wpływa na wysokość zwrotu VAT zawartego w cenie niektórych materiałów budowlanych dla osób fizycznych. Zwrotowi podlega część podatku VAT zawartego w faktur VAT, które zostały wystawione po 1 maja 2004 r., a które dokumentują wydatki na zakup materiałów budowlanych związanych z:

1) budową budynku mieszkalnego zgodnie, nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny, spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach,

2) remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

niedziela, 29 sierpnia 2010

WZROŚNIE VAT NA KSIĄŹKI!

Od dnia 1 stycznia 2011 r. wzrośnie z 0% do 5% VAT ma książki. Pierwotna derogacja pozwalała Polsce stosować stawkę zerową VAT na książki i czasopisma specjalistyczne. Przestała ona obowiązywać z końcem 2007 r., jednak Polsce udało się jednak wynegocjować jej przedłużenie o kolejne trzy lata do końca 2010 r. Na dalsze przedłuzenie stosowania stawki zerowej nie wyraziła zgody Komisja Europejska.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ZASIŁEK POGRZEBOWY

Od dnia 1 września 2010 r. do dnia 30 listopada 2010 r. kwota zasiłku pogrzebowego wynosi 6.395,70 zł.

Tak wynika z komunikatu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 sierpnia 2010 r. w sprawie kwoty zasiłku pogrzebowego (M.P. nr 60, poz. 790).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

WSKAŹNIK WALORYZACJI ZASIŁKU CHOROBOWEGO

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego nie podlega waloryzacji w IV kwartale 2010 r., ponieważ wskaźnik waloryzacji obliczony jako stosunek przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego do celów emerytalnych w II kwartale 2010 r. do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale 2009 r. nie przekracza 100% i wynosi 98,6%.

Tak wynika z obwieszczenia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 sierpnia 2010 r. w sprawie wskaźnika waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w IV kwartale 2010 r. (M.P. nr 60, poz. 789).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

sobota, 28 sierpnia 2010

WCZASY FINANSOWANE Z ZFŚS

W przypadku gdy pracownicy sami organizują dla siebie zorganizowane wczasy turystyczne i wnioskują do pracodawcy o dofinansowanie z ZFŚS zorganizowanych wczasów, wówczas dofinansowanie to stanowić będzie świadczenie pieniężne, do którego ma zastosowanie zwolnienie określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile istotnie finansowanie mieści się w pojęciu działalności socjalnej, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Tak uważa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja indywidualna z dnia 19 lutego 2010 r.).

piątek, 27 sierpnia 2010

ZANIECHANE INWESTYCJE A VAT

W interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że podatnik zachowuje prawo do utrzymania pierwotnie dokonanego odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług wykorzystywanych do realizacji inwestycji, które następnie z przyczyn niezależnych od podatnika zostały zaniechane.

W latach 2000 – 2007 spółka ponosiła nakłady inwestycyjne związane z budową lub modernizacją stacji paliw. Poniesione wydatki związane były m. in. z zakupem dokumentacji technicznej i projektowej inwestycji, jak również z zakupem usług notarialnych związanych z zawarciem umów przedwstępnych nabycia gruntu. Spółka na bieżąco dokonywała odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie powyższych towarów i usług.

Inwestycje służyć miały sprzedaży paliwa, czyli działalności opodatkowanej. W niektórych przypadkach nie zostały jednak efektywnie zrealizowane. Przyczyny zaniechania inwestycji były różnorodne, począwszy od negatywnych decyzji organów administracji lub samorządu terytorialnego, skończywszy na wewnętrznych decyzjach spółki w sprawie likwidacji danej stacji paliw, podjętych na podstawie niekorzystnych wyników analiz rynkowych w zakresie efektywności danego przedsięwzięcia.

Mając na uwadze fakt, iż realizowane przez spółkę inwestycje budowy lub modernizacji stacji paliw prowadzone były w celu sprzedaży paliw i innych towarów i usług, a więc w celu wykonywania czynności opodatkowanych, organ podatkowy uznał, że spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z tymi inwestycjami.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

UMOWA NIEODPŁATNEJ RENTY

Czy dla zachowania zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j.: Dz.U. z 2009 r. nr 93, poz. 768), wystarczy zawrzeć umowę nieodpłatnej renty w formie aktu notarialnego? W akcie będzie określona wysokość tej renty i termin wypłaty – raz w miesiącu.

Warunek dla skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn zostanie w ten sposób spełniony. Osoba, na rzecz której ustanowiona jest renta w formie aktu notarialnego, nie ma obowiązku składania zgłoszenia SD-Z2, ponieważ zgodnie z art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

czwartek, 26 sierpnia 2010

KOSZTY PROWIZJI UBEZPIECZYCIELA

Czy należne agentom prowizje agencyjne powinny być zaliczane do kosztów bezpośrednio związanych z przychodem i w związku z tym, dla celów podatkowych, powinny być rozliczane na podstawie art. 15 ust. 4 w związku z art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz potrącone w tym roku podatkowym, w którym ubezpieczyciel osiągnie odpowiadające tym kosztom przychody z tytułu składki, z wyłączeniem kosztów ujętych jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów?

Czy koszty dodatkowych prowizji, dodatkowego wynagrodzenia, bonusów, premii i nagród wypłacanych agentom, z uwagi na brak możliwości wskazania bezpośredniego związku z określonym przychodem, powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

W pismie z 2 czerwca 2010 r. Ministerstwo Finansów, dotyczącym zaliczania przez ubezpieczycieli do kosztów uzyskania przychodów prowizji agencyjnych, przekazuje się następujące wyjaśnienia w kwestii podatku dochodowego od osób prawnych.

Problem ubezpieczyciela dotyczy zaliczania do kosztów uzyskania przychodów:

1) prowizji agencyjnych,
2) dodatkowych prowizji agencyjnych i wynagrodzeń, bonusów i nagród wypłacanych agentom.

Odnosząc się do przedstawionych kwestii, Ministerstwo Finansów wyjaśniło, iż będąca działalnością gospodarczą działalność ubezpieczeniowa obejmuje m.in. zlecanie na podstawie umowy agencyjnej zawartej z agentem ubezpieczeniowym wykonywania czynności agencyjnych związanych z zawarciem lub wykonaniem umów ubezpieczenia (agenci ubezpieczeniowi pełnią funkcje pośredników pomiędzy ubezpieczycielem a ubezpieczającym się). Zatem ponoszone przez ubezpieczycieli koszty prowizji agencyjnych należy uznać za związane z działalnością gospodarczą koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają kryteriów, jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami albo do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami

Koszty pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z faktycznie otrzymanymi lub należnymi przychodami danego roku podatkowego, podlegającymi opodatkowaniu w tym roku, są kosztami uzyskania przychodu na podstawie przepisów art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c ww. ustawy.

Natomiast koszty, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r., wypowiadając się w zakresie podziału kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednie lub pośrednie, uznał, iż koszty bezpośrednie są to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, należy stwierdzić, że jeżeli prowizja agencyjna dotyczy konkretnej umowy ubezpieczenia zawartej przez agenta ubezpieczeniowego, to może być uznana za koszt bezpośrednio związany z przychodem podatkowym (art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w roku, w którym osiągnięty został odpowiadający temu kosztowi przychód podatkowy.

Jeżeli zaś prowizja agencyjna nie może być powiązana z konkretnym przychodem podatkowym (nie może być identyfikowana z konkretną umową ubezpieczeniową i kwotą składki dotyczącą tej umowy albo trwającą ochroną ubezpieczeniową w przypadku braku składki), to prowizja dla agenta powinna być zakwalifikowana do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodem podatkowym.

Taka sytuacja może zaistnieć, jeżeli wynagrodzenia dla agentów ubezpieczeniowych są ustalane według parametrów określonych w umowie agencyjnej, niezależnie od wysokości osiągniętego przychodu podatkowego. W takim przypadku pomiędzy kosztem a przychodem można się doszukiwać tylko związku pośredniego.

Nie będzie także wątpliwości co do uznania za koszty podatkowe wydatków związanych z działalnością ubezpieczyciela, poniesionych np. na pozyskanie przez agenta ubezpieczeniowego klienta, w sytuacji gdy umowa ubezpieczenia nie dojdzie do skutku. Wydatki niezwiązane z przychodami podatkowymi z konkretnych umów ubezpieczenia będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami podatkowymi.

Na marginesie Ministerstwo Finansów zauważa, że nie można uznać za prawidłowy poglądu wyrażonego w stanowisku nr II w zakresie przyporządkowania kosztu z tytułu prowizji agencyjnych do przychodu z tytułu rozwiązania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych określonego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty z tytułu prowizji agencyjnych związane są bowiem z przychodem z tytułu składek ustalanym na podstawie art. 12 ust. 3 i ust. 3a albo ust. 3c ww.ustawy (por. wyrok NSA z dnia 9 marca 2010 r.).

środa, 25 sierpnia 2010

SKŁADNIKI MAJĄTKU PRZEKRACZAJĄCE 3.500 ZŁ

Jak rozliczyć wydatki na nabycie składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł oraz czy istnieje obowiązek ich ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?

W myśl art. 16d ust. 1 i art. 16f ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), w przypadku składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł podatnik ma wybór, tj. może tak jak w stosunku do innych środków trwałych, dokonywać odpisów amortyzacyjnych, i wówczas ma obowiązek ich wprowadzenia do ewidencji.

W przeciwnym razie, tj. w przypadku odstąpienia od ich amortyzacji, nie ma potrzeby wprowadzania tego rodzaju składników majątku do ewidencji, bowiem podatnik decyduje się zaliczyć wydatki na ich nabycie bezpośrednio do kosztów podatkowych.

Na gruncie podatkowym ujęcie w ewidencji warunkuje dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, czyli nie odnosi się do przewidzianej w art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwości zaliczenia wydatku bezpośrednio do kosztów podatkowych.

Rozwiązania w tej kwestii mają charakter fakultatywny, to znaczy podatnik jedynie w przypadku amortyzacji tego rodzaju składnika majątku jest zobowiązany do użycia ewidencji. Z zasady ratio legis wynika, iż operacja ta jest niezbędna do obliczenia odpisów amortyzacyjnych, co nie ma miejsca w przypadku bezpośredniego zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych.

Jest to kolejne orzeczenie WSA uchylające interpretację organu podatkowego, a ponieważ kwestia nie ma wymiarowego znaczenia, zdaniem Ministerstwa Finansów, należy odstąpić od kontynuacji sporu i zrezygnować z wniesienia skargi kasacyjnej (pismo z dnia 25 maja 2010 r. w sprawie opinii dotyczącej oceny zasadności wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2010 r., uchylającego interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 6 listopada 2009 r.).

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

wtorek, 24 sierpnia 2010

DOCHODY ZAGRANICZNYCH FE

Zgodnie z art. 63 TFUE (dawniej art. 56 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) istotą swobody przepływu kapitału jest zakaz wprowadzania przez państwa członkowskie ograniczeń w przepływie kapitału w ramach UE oraz w relacjach z państwami trzecimi.

Należy zauważyć, iż zasada swobody przepływu kapitału nie ma charakteru bezwzględnego. Sam Traktat wprowadza bowiem w art. 65 ust. 1 zastrzeżenie, iż niezależnie od konieczności urzeczywistniania swobody przepływu kapitału państwa członkowskie mają prawo do stosowania odpowiednich przepisów prawa podatkowego, traktujących odmiennie podatników ze względu na miejsce zamieszkania lub inwestowania kapitału. Granicą kompetencji państw w tym zakresie jest nakaz wprowadzania wszelkich dozwolonych środków i procedur w sposób niedyskryminacyjny lub wskazujący na istnienie ukrytego ograniczenia omawianej swobody.

Zapewnienie niedyskryminacyjnego traktowania zagranicznych funduszy emerytalnych wymaga więc przyznania im takiego statusu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jakim dysponują podmioty krajowe, o ile można będzie wskazać, iż są to fundusze emerytalne analogiczne do funduszy działających na podstawie przepisów polskich.

Taka interpretacja treści zasady swobody przepływu kapitału w odniesieniu do opodatkowania bezpośredniego, wskazująca na konieczność rozpatrywania jej w kontekście oceny sytuacji porównywalnych, ugruntowana została również w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Sąd ten wielokrotnie wskazywał, iż odmienne traktowanie może zostać uznane za zgodne z postanowieniami Traktatu jedynie wtedy, gdy dotyczy sytuacji, które nie są obiektywnie porównywalne (por. pkt 20 wyroku w sprawie C-337/08 X Holding BV, pkt 46 wyroku w sprawie C-446/04 Test Claimants in the FII Group Litigation oraz podane tam orzecznictwo). Jeżeli zatem zagraniczny fundusz emerytalny nie posiadałby cech równoważnych do krajowych funduszy emerytalnych, sytuacja taka nie mogłaby zostać uznana za porównywalną dla celu oceny w świetle zgodności z zasadą swobody przepływu kapitału wyrażoną w art. 63 TFUE.

Na gruncie art. 6 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), zwolnieniem podmiotowym objęte są fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zakres wskazanego zwolnienia obejmuje jednakże wyłącznie fundusze polskie, tj. utworzone i działające w oparciu o wskazane przepisy. Ścisłe reguły wykładni prawa podatkowego nie pozwalają zatem na uznanie, iż zwolnieniem takim objęte są również zagraniczne fundusze emerytalne, utworzone w oparciu o przepisy ustrojowe innych niż Polska państw członkowskich UE i EOG. Taki stan prawny prowadzi jednak do nierównego traktowania funduszy polskich wobec zagranicznych funduszy emerytalnych inwestujących na rynku polskim.

Jeżeli jednak zostanie wykazane, iż zagraniczny fundusz emerytalny z kraju UE lub EOG, który uzyskiwał w Polsce dochody po dniu 1 maja 2004 r., posiada cechy wskazujące na równoważność z polskimi funduszami emerytalnymi, tj. m.in.:

1) podlega w państwie, w którym ma siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
2) prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym ma siedzibę,
3) jego działalność podlega nadzorowi właściwych władz państwa, w którym ma siedzibę,
4) posiada depozytariusza prowadzącego rejestr aktywów tej instytucji,
5) przedmiotem jego działalności jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego,

można uznać, iż uprawniony jest do zwolnienia na zasadach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ze względu na konieczność zapewnienia równego traktowania w świetle zasady swobody przepływu kapitału.

Należy wskazać jednocześnie, iż kryteria opisane w pkt 1-5 zostały przewidziane w Założeniach do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla celu zmiany przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

(pismo Ministerstwa Finansów z dnia 27 sierpnia 2010 r. w sprawie opodatkowania w Polsce dochodów zagranicznych funduszy emerytalnych z państw należących do UE, w kontekście funkcjonowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz stosowania zasady swobody przepływu kapitału, wyrażonej w art. 63 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

poniedziałek, 23 sierpnia 2010

ULGA MELDUNKOWA ZA LATA 2008-2007

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).

Oznacza to, że obowiązek podatkowy nie powstaje, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa majątkowego zostało dokonane po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podatnicy uzyskujący przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w latach 2007-2008 mogą, po spełnieniu warunków określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.). Jest to tzw. ulga meldunkowa. Zwolnieniem tym objęte zostały przychody z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wyżej wymienionym w lit. a-d na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Ulga meldunkowa ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Termin ten został przedłużony do 30 kwietnia 2008 r., jeżeli przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych uzyskane zostały przez podatnika w 2007 r., natomiast do 30 kwietnia 2009 r., jeżeli przychody te uzyskane zostały w 2008 r. (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r., Dz.U. nr 59, poz. 361).

Natomiast w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych po dniu 31 grudnia 2008 r. oświadczenie należy złożyć w terminie składania zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie (art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. nr 209, poz. 1316 ze zm.).

Uwzględniając powyższe, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia budynku, lokalu mieszkalnego lub praw majątkowych, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które zostały nabyte w latach 2007-2008, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli został spełniony warunek zameldowania na pobyt stały w budynku lub lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą odpłatnego zbycia oraz złożone zostało oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej we właściwym urzędzie skarbowym w terminie określonym w powołanych przepisach.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

KARA PORZĄDKOWA W 2011

Organ podatkowy ma prawo nałożenia kary porządkowej tylko w związku z prowadzonym postępowaniem podatkowym lub kontrolnym.

Ukarane mogą być tylko podmioty wezwane do określonych czynności. Są to strona, pełnomocnik strony, świadek lub biegły, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego:
1) nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani lub
2) bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności, lub
3) bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem.

Karę porządkową organ podatkowy może też nałożyć na osobę, która wyraziła zgodę na powołanie jej na biegłego.

Wysokość kary porządkowej w 2011 r. wynosi 2.600 zł (obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 262 §1 ustawy - Ordynacja podatkowa, M.P. nr 59, poz. 782).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ZASTAW SKARBOWY W 2011

Skarbowi Państwa i jednostce samorządu terytorialnego przysługuje uprawnienie zabezpieczania zobowiązań podatkowych oraz zaległości podatkowych i odsetek za zwłokę w formie zastawu skarbowego.

Zastawem skarbowym mogą być obciążone wszystkie będące własnością podatnika oraz stanowiące współwłasność łączną podatnika i jego małżonka rzeczy ruchome oraz zbywalne prawa majątkowe, jeżeli wartość poszczególnych rzeczy lub praw wynosi w dniu ustanowienia zastawu co najmniej - w roku podatkowym 2011 - 11.500 zł (obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 41 §1 ustawy - Ordynacja podatkowa, M.P. nr 59, poz. 781).

Z tym, że zastawem skarbowym nie mogą być obciążone rzeczy lub prawa majątkowe niepodlegające egzekucji oraz mogące być przedmiotem hipoteki.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

niedziela, 22 sierpnia 2010

DOKUMENTOWANIE ULGI MELDUNKOWEJ

Do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. nr 209, poz. 1316).

Tym samym do tych przychodów może mieć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wyżej wymienionym w lit. a–d na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Powołany przepis nie określa sposobu dokumentowania okresu zameldowania warunkującego korzystanie z przedmiotowego zwolnienia. A zatem mają w tym zakresie zastosowanie ogólne przepisy dotyczące dowodów zawarte w rozdziale 11 działu IV „Postępowanie podatkowe” ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.).

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

UDŁUGA VOD. STAWKA VAT

Świadczenie usługi video na żądanie podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%.

Usługa ta mieści się w zakresie usług telewizji kablowej (PKWiU 64.20.3 w oparciu o PKWiU 1997 r.; w oparciu zaś o PKWiU 2006 r. jako: 61.10.53.0 "Usługi udostępniania programów płatnych za oglądanie (pay-per-view) za pomocą infrastruktury przewodowej").

Tak wynika z interprteacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lutego 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

PIEC PRZEMYSŁOWY

W wyroku z dnia 15 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wypowiedział się na temat opodatkowania podatkiem od nieruchomości pieców przemysłowych.

W wyroku WSA orzekł, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają części budowlane baterii koksowniczych (pieców przemysłowych) oraz fundamenty, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Budowlą bowiem nie jest bateria koksownicza jako całość techniczno-użytkowa, ale jej część budowlana i tylko ta część podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

sobota, 21 sierpnia 2010

DOCHÓD CZŁONKA WSPÓLNOTY MIESZKANIOWEJ

Wynagrodzenie właściciela lokalu (osoby fizycznej) pełniącego obowiązki członka zarządu wspólnoty mieszkaniowej, wypłacane przez tę wspólnotę na podstawie art. 28 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j.: Dz.U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zm.), stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).

Wobec powyższego w ciągu roku podatkowego wspólnota mieszkaniowa nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconego wynagrodzenia.

Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłacone wynagrodzenie uwzględnia w sporządzanej informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C), którą w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazuje podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Członek zarządu nie ma obowiązku wpłacania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od otrzymanego wynagrodzenia. Z kolei wykazane w otrzymanej informacji PIT-8C kwoty przychodu uwzględnia w rocznym zeznaniu podatkowym, łącząc je z innymi przychodami i dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

piątek, 20 sierpnia 2010

STYPENDIA WOLNE OD PODATKU

W obecnym stanie prawym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39, 40 i 40b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

1) stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania (art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

2) świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni – przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawa o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

3) stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 380 zł (art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Powołane powyżej zwolnienia przedmiotowe dotyczą także świadczeń otrzymywanych w związku z odbywaniem stypendium w zagranicznej placówce (bez względu na to, czy jest to placówka pochodząca z kraju unijnego, czy też z kraju, który nie należy do Unii Europejskiej) przyznanych przez polskie podmioty.

Ponadto zwolnienia te dotyczą także stypendiów i innych świadczeń pomocy materialnej otrzymanych od zagranicznych podmiotów, pod warunkiem że świadczenia te spełniają przesłanki określone w powołanych na wstępie przepisach, przykładowo mają zastosowanie do stypendiów otrzymanych na podstawie obowiązujących w innym państwie przepisów regulujących stopnie naukowe i tytuły naukowe.

Dochodów zwolnionych z opodatkowania nie wykazuje się w rocznych zeznaniach podatkowych. Stąd też osoby, które w roku podatkowym otrzymały wyłącznie stypendia naukowe, socjalne czy sportowe lub inne świadczenia pomocy materialnej wolne od podatku dochodowego, nie są obowiązane do złożenia rocznego zeznania podatkowego. Jeżeli osoby te uzyskały inne dochody podlegające opodatkowaniu, to w rocznych zeznaniach podatkowych wykazują wyłącznie te dochody.

Jednocześnie zwolniona od podatku dochodowego jest część dochodów osób o nieograniczonym obowiązku podatkowym, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody z tytułu stypendiów – w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym było otrzymywane stypendium (art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zwolnienie to adresowane jest do stypendystów, którzy otrzymują świadczenie niemieszczące się w powołanych na wstępie przepisach.

Do przeliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania mają zastosowanie normy określone w art. 11 ust. 3 lub ust. 4 w związku z art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy te stanowią, iż:

1) przychody w walutach obcych, z zastrzeżeniem art. 14 i art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 11 ust. 3 ww. ustawy),

2) jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe zastosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, lub bank nie ogłasza kursu walut, do przeliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika na złote stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 11 ust. 4 ww. ustawy),

3) przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do wyrażonych w walutach obcych kwot uprawniających do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku i obniżenia podatku oraz do podatku wyrażonego w walutach obcych (art. 11a ww. ustawy).

Przykładowo zatem stypendysta kształcący się w Niemczech będzie mógł pomniejszyć swój roczny dochód do opodatkowania o kwotę stanowiącą równowartość 42 euro za każdy dzień otrzymywania stypendium. Przyjmując do przeliczenia kurs średni euro z dnia 12 sierpnia 2010 r. ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w wysokości 4,01 zł, stypendium do opodatkowania za każdy dzień będzie pomniejszone o 168,42 zł. W skali całego miesiąca dochód zwolniony od opodatkowania z tego tytułu wyniesie zatem 5.052,60 zł (168,42 zł × 30 dni). Przepis ten dotyczy także stypendystów przebywających w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.

W przypadku osób odbywających staż w ramach stypendiów na terenie Stanów Zjednoczonych, jeżeli fundatorem stypendium jest uczelnia lub instytucja kraju przyjmującego, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 18 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (umowa z dnia 8 października 1974 r. zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1976 r. nr 31, poz. 178) stypendia i inne świadczenia wymienione w tym przepisie zwolnione są, w ramach limitu określonego w tym przepisie, z opodatkowania w USA. W Polsce dochody te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych w ustawie, tj. według skali podatkowej. Równocześnie do opodatkowania tego stypendium będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stypendysta kształcący się w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej będzie mógł pomniejszyć swój roczny dochód do opodatkowania o kwotę stanowiącą równowartość 46 USD za każdy dzień otrzymywania stypendium. Przyjmując do przeliczenia kurs średni USD z dnia 12 sierpnia 2010 r. ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w wysokości 3,12 zł, stypendium do opodatkowania za każdy dzień będzie pomniejszone o 143,52 zł. W skali całego miesiąca dochód zwolniony od opodatkowania z tego tytułu wyniósłby zatem 4.305,60 zł (143,52 zł × 30 dni).

Tak wynika z pismo Ministerstwa Finansów z dnia 12 sierpnia 2010 r. skierowanego do Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.

czwartek, 19 sierpnia 2010

KOSZTY KREDYTÓW I POŻYCZEK

Do kosztów uzyskania przychodu zaliczone mogą zostać jedynie odsetki od pożyczek (kredytów), a także innych zobowiązań, które zostały rzeczywiście zapłacone, nie zaś takie, które zostały jedynie naliczone. Tak uzanł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 10 grudnia 2008 r.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

OBOWIĄZEK ROZPOCZĘCIA PROWADZENIA KSIĄG

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Kwotę tę określa przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), stanowiąc, że przepisy tej ustawy stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Kwotę wyrażoną w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy. Średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu 30 września 2009 r. wyniósł 4,2226 zł/euro, zgodnie z tabelą kursów NBP z dnia 30 września 2009 r. Nr 191/A/NBP/2009. Stąd też przychód uzyskany w 2009 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej, zobowiązujący do prowadzenia od 1 stycznia 2010 r. ksiąg rachunkowych wynosi 5.067.120 zł.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- środkami trwałymi,
- określonymi składnikami majątku, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1.500 zł,
- wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętymi w ewidencji, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych powyżej w 2 punkcie, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem, definicje przychodów formułowane na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o rachunkowości są różne. Podatkowa definicja przychodów jest bowiem szersza od definicji zawartej w ustawie o rachunkowości.

Jednakże, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych niezależnie od tego, czy w poprzednim roku podatkowym prowadzili podatkową księgę przychodów i rozchodów, czy też księgi rachunkowe, w kwestii obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych związani są treścią art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyraźnie wskazuje, że do obliczenia wysokości limitu przychodów, którego przekroczenie zobowiązuje do prowadzenia ksiąg rachunkowych należy stosować definicję przychodów zawartych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro w 2009 r. podatnik uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, który został zaliczony do przychodów z tej działalności. Powiększył on tym samym przychód z działalności podstawowej uzyskany w 2009 r., przez co zostanie przekroczony limit przychodów obligujący ją do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Podatnik wskazał, iż przychód uzyskany w wyniku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości był wyłącznie jednorazowy i miał charakter incydentalny.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2010 r. stwierdził, iż skoro przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (środka trwałego) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy) i do przychodów z tej działalności został zaliczony, to przy ustaleniu przychodu decydującego o obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, należy również go uwzględnić.

Bez znaczenia pozostaje fakt, iż sprzedaż ww. nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, miała charakter jednorazowy i incydentalny, ponieważ z reguły sprzedaż środków trwałych, czy też innych rzeczowych składników majątku prowadzonej działalności gospodarczej, odbywa się sporadycznie i na zasadzie incydentu. Powyższe nie oznacza więc, iż przychód uzyskany z tej sprzedaży może być wyłączony z przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej dla celów ustalenia limitu przychodów, którego przekroczenie rodzi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

środa, 18 sierpnia 2010

PODATNICY PODATKU LEŚNEGO

Podatnikami podatku leśnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki nie mające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami lasów
2) posiadaczami samoistnymi lasów,
3) użytkownikami wieczystymi lasów,
4) posiadaczami lasów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Obowiązek podatkowy w zakresie podatku leśnego od lasów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, ciąży odpowiednio na nadleśnictwach i jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Jeżeli las znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku leśnego ciąży na posiadaczu samoistnym.

Jeżeli las jest współwłasnością lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, stanowi wówczas odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem leśnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

OBOWIĄZEK PODATKOWY W PODATKU LEŚNYM

Obowiązek podatkowy w zakresie podatku leśnego powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.

Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w trakcie roku podatkowego, podatek leśny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.

Jeżeli w trakcie roku podatkowego las został zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność leśna lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono działalność leśną, albo z innych powodów jego powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu – kwota należnego podatku leśnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

wtorek, 17 sierpnia 2010

PODATNICY PODATKU ROLNEGO

Podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, w tym spółki, niemające osobowości prawnej, które:

1) są właścicielami, użytkownikami wieczystymi albo samoistnymi posiadaczami gruntów wchodzących w skład gospodarstw rolnych lub
2) posiadają – na podstawie zawartej umowy albo innego tytułu prawnego, a także bezumownie – grunty wchodzące w skład gospodarstw rolnych stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego albo
b) jest bez tytułu prawnego, z wyjątkiem gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Lasów Państwowych; w tym przypadku podatnikami są odpowiednio jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i Lasów Państwowych.

Jeżeli grunty znajdują się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku rolnego ciąży na posiadaczu samoistnym.

Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, podatnikiem podatku rolnego jest dzierżawca.

Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały wniesione do spółdzielni produkcyjnej jako wkład gruntowy, podatnikiem podatku rolnego jest spółdzielnia produkcyjna.

Jeżeli grunty rolne stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (posiadaczach), a jeżeli grunty te stanowią gospodarstwo rolne, obowiązek podatkowy ciąży na tej osobie będącej współwłaścicielem (posiadaczem), która to gospodarstwo prowadzi w całości.

Podatnikami podatku rolnego nie jest ani Skarb Państwa ani gminy.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

OBOWIĄZEK PODATKOWY W PODATKU ROLNYM

Obowiązek podatkowy w podatku rolnym powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.

Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek rolny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał ten obowiązek.

Jeżeli w ciągu roku podatkowego grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych powodów powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu, kwota należnego podatku rolnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.

Sposób ustalania i tryb poboru podatku rolnego jest uzależniony od tego, czy podatnikiem jest osoba fizyczna, czy też osoba prawna lub jednostka organizacyjna (w tym spółka) nieposiadająca osobowości prawnej.

Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy (wójt, burmistrz, prezydent miasta) pisemne informacje sporządzone na formularzach według ustalonego wzoru w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku rolnym lub o tym, że grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych powodów ich powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu.

Podatek rolny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.

Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku rolnym lub zaistniały zmiany, o których mowa powyżej, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek.

Rada gminy w drodze uchwały może zarządzać pobór podatku rolnego od osób fizycznych w drodze inkasa.

Osobom fizycznym, na których ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku rolnego oraz jednocześnie w zakresie podatku od nieruchomości lub podatku leśnego dotyczący przedmiotów opodatkowania położonych na terenie tej samej gminy, wysokość należnego zobowiązania podatkowego pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego ustala organ podatkowy w jednej decyzji (nakazie płatniczym).

Łączne zobowiązanie pieniężne należne od przedmiotów opodatkowania stanowiących współwłasność lub znajdujących się w posiadaniu dwóch lub więcej osób fizycznych ustala się w odrębnej decyzji (nakazie płatniczym), który wystawia się na któregokolwiek ze współwłaścicieli (posiadaczy). Jeżeli gospodarstwo rolne prowadzi w całości jedna z tych osób, nakaz płatniczy wystawia się na tę osobę.

U osób prawnych, jednostek organizacyjnych, w tym spółek, nieposiadających osobowości prawnej, jednostek organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a także jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych obowiązek podatkowy w podatku rolnym powstaje z mocy prawa i są one obowiązane:

1) składać, w terminie do 15 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia gruntów deklaracje na podatek rolny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku,
2) odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian, o których mowa w art. 6 ust. 4, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,
3) wpłacać w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego obliczony w deklaracji podatek rolny na rachunek budżetu właściwej gminy w terminach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada.

Obowiązek składania informacji o gruntach oraz deklaracji na podatek rolny dotyczy również podatników korzystających ze zwolnień i ulg na podstawie przepisów ustawy.

Jeżeli grunty stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu osób fizycznych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych, w tym spółek, nieposiadających osobowości prawnej – osoby fizyczne składają deklarację na podatek rolny oraz opłacają podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

poniedziałek, 16 sierpnia 2010

PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH

Obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany, a w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego – od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty.

Obowiązek podatkowy wygasa z końcem miesiąca, w którym środek transportowy został wyrejestrowany albo dokonano jego sprzedaży.

W przypadku wydania decyzji organu rejestrującego o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu obowiązek podatkowy wygasa z końcem miesiąca w którym wydano decyzję. Powstaje on na nowo z pierwszym dniem następnego miesiąca po upływie okresu na jaki została wydana.

Podatnicy mają obowiązek:

1) składać, w terminie do dnia 15 lutego właściwemu organowi podatkowemu, deklaracje na podatek od środków transportowych na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku;
2) odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie lub wygaśnięcie obowiązku podatkowego, lub zmianę miejsca zamieszkania, lub siedziby - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności;
3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od środków transportowych - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej gminy.

Podatek od środków transportowych jest płatny w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15 lutego i do dnia 15 września każdego roku.

Jeżeli jednak obowiązek podatkowy powstał:

1) po dniu 1 lutego, a przed dniem 1 września danego roku, podatek za ten rok płatny jest w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminie:

a) w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego - I rata,
b) do dnia 15 września danego roku - II rata;

2) od dnia 1 września danego roku, podatek jest płatny jednorazowo w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.

niedziela, 15 sierpnia 2010

PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH A VAT

W interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że w przypadku podpisania umowy leasingu podatnik ma prawo odliczyć VAT naliczony, wynikający z faktury dokumentującej kwotę podatku od środków transportowych.

Podatnik prowadził działalność gospodarczą i zamierzał podpisać umowy leasingu dotyczące samochodów, od zakupu których przysługiwało mu pełne odliczenie naliczonego podatku VAT. Podpisane umowy przewidywały rozwiązanie, zgodnie z którym obok faktury głównej dokumentującej płatności wynikające z zawartych umów, na rzecz podatnika wystawiane były faktury dokumentujące kwotę podatku od środków transportowych. Powodem wyodrębnienia kwot podatku od środków transportowych był brak możliwości określenia kwot tego podatku z góry za okres leasingu. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, każdego roku uchwalane są nowe stawki podatku.

Faktury dokumentujące kwoty podatku od środków transportowych wystawiane były na rzecz podatnika raz do roku, po podjęciu uchwały przez właściwy organ samorządu terytorialnego w sprawie stawek podatku obowiązujących w danym roku. Kwota podatku od środków transportowych wykazana na takiej fakturze była podwyższona o należny podatek VAT, z zastosowaniem stawki 22%.

Z uwagi na rodzaj świadczonych usług (usługi prawnicze opodatkowane stawką podstawową) podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie zakupywanych towarów oraz usług, związanych z prowadzoną działalnością.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

sobota, 14 sierpnia 2010

PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH A KOSZTY

Obowiązek zapłaty przez podatnika na rzecz leasingodawcy podatku od środków transportowych na podstawie otrzymanej od leasingodawcy faktury wynika z treści zawartej przez strony umowy leasingu, a kwota tego podatku stanowi część opłat związanych z umową leasingu. Właściwe będzie więc klasyfikowanie przez podatnika zwracanych leasingodawcy z tego tytułu kwot do kosztów podatkowych.

Tak uznał w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 15 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Podatnik może zatem w przypadku podpisania umowy leasingu operacyjnego zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku od środków transportowych wykazaną na fakturze.

Powyższa interpretacja znajduje potwierdzenie w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 stycznia 2009 r., w którym organ podatkowy odniósł się do problemu przeniesienia z wydzierżawiającego nieruchomość na dzierżawcę kosztów podatku od nieruchomości.

W piśmie tym organ podatkowy stwierdził między innymi, że:
strony na podstawie umowy dzierżawy ustaliły, iż dzierżawca nieruchomości w całości ponosi koszty podatku od nieruchomości i inne ciężary związane z własnością nieruchomości, podmiotem zobowiązanym do opłacania podatku od nieruchomości jest właściciel nieruchomości nie oznacza, że faktyczne opłacanie przez dzierżawcę podatku nie jest równoznaczne z ponoszeniem przez niego kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skoro zatem strony dzierżawy ustaliły, że dzierżawca będzie obowiązany płacić, czy też zwracać właścicielowi wydatki związane z podatkiem od nieruchomości i innymi należnościami związanymi z własnością nieruchomości, suma tych wydatków stanowić będzie dla dzierżawcy koszt uzyskania przychodu.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

piątek, 13 sierpnia 2010

OBOWIAZEK PRZYNALEZNOŚCI DO SAMORZĄDU ZAWODOWEGO

W dniu 18 października 2010 r. Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpozna wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący obowiązku przynależności do samorządu zawodowego oraz sankcji dożywotniego pozbawienia prawa do wykonywania zawodu (K 1/09).

Akty prawne, regulujące podstawy wykonywania zawodów radcy prawnego, adwokata, notariusza i rzecznika patentowego wprowadzają zasadę obowiązkowej przynależności do samorządu. Zdaniem wnioskodawcy naruszają one istotę wolności zrzeszania się, a także stanowią nieproporcjonalną ingerencję w tę wolność.

Zawestionowane przepisy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, o samorządzie pielęgniarek i położnych, o izbach lekarskich, o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, o izbach aptekarskich, o diagnostyce laboratoryjnej, o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów, o doradztwie podatkowym, o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz o kuratorach sądowych są zdaniem RPO niezgodne z art. 17 ust. 2 Konstytucji. W razie gdyby Trybunał Konstytucyjny uznał, że zawody te są zawodami zaufania publicznego, wówczas wskazane przepis będą niezgodne z art. 17 ust. 1 Konstytucji. Ponadto kwestionowane przepisy stanowią nieproporcjonalną ingerencję w wolność zrzeszania się.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

czwartek, 12 sierpnia 2010

PRO BONO A VAT

W interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 3 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że świadczenie nieodpłatnych usług prawniczych mające na celu budowanie pozytywnego wizerunku kancelarii, jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nie podlega zatem opodatkowaniu VAT.

Interpretacja organu podatkowego jest zbieżna z wyrokiem Naczelnego Sadu Administrcyjnego z dnia 23 marca 2010 r., w którym NSA uznał, że opodatkowaniu VAT podlegają tylko te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa usługodawcy i co do których przysługiwało odliczenie podatku w całości lub części. Zatem bezpłatne świadczenie usług prawnych przez kancelarię ma oczywisty związek z prowadzoną przez nie działalnością. Kancelaria prawna, która angażuje się w działalność pro bono, utrwala swój wizerunek, zdobywa miejsce na rynku.

Jeżeli masz pytania dotyczące niniejszej informacji, napisz do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ODPADY TYTONIOWE. STAWKA VAT

Towar o symbolu PKWiU 16.00.20-00.00 - Odpady tytoniowe nie został wymieniony ani w treści ustawy o VAT, ani przepisów wykonawczych do niej, jako czynności podlegające opodatkowaniu stawkami obniżonym lub zwolnione od podatku, tym samym podlega on opodatkowaniu stawką podstawową 22%.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż właściwą stawką podatku VAT przy sprzedaży innemu podmiotowi odpadów tytoniowych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 16.00.20-00.00 powstałych przy produkcji cygar i cygaretek, będzie 22% stawka podatku VAT.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ŚWIADCZENIA CZŁONKÓW ZARZĄDU NA RZECZ SPÓŁKI

W spółkach prawa handlowego wydatki (wynikające z prawnie skutecznie zawartej umowy z udziałowcem) ponoszone na rzecz udziałowców, członków zarządu niebędących pracownikami spółki, które wynikają ze świadczeń dwustronnych i które mają związek z uzyskaniem przychodów, mogą stanowić - co do zasady - koszty uzyskania przychodów jednostki.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

NABYCIE TOWARÓW NA CELE OCHRONY PPOŻ.

Jeżeli nabywcą towarów na cele ochrony przeciwpożarowe będzie urząd gminy stawką właściwą dla dostaw tych towarów jest stawka 22%, bez względu na cel w jakim podmiot zakupuje te towary.

W przypadku nabycia tych towarów (tj. wymienionych w poz. 129-134 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT) bezpośrednio przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej, właściwą stawką będzie stawka 7%, pod warunkiem, że towary te będą służyć ochronie przeciwpożarowej, co może wynikać między innymi ze złożonego zamówienia na te towary, przy czym nieistotnym jest fakt, kto będzie płatnikiem wymienionym w fakturze dokumentującej ich zakup.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, dnia 27 stycznia 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

środa, 11 sierpnia 2010

KIEDY PARKING JEST OBIEKTEM BUDOWALNYM?

Parking niewątpliwie stanowi obiekt budowlany i o ile znajduje się w pasie drogowym związany jest z prowadzeniem i obsługą ruchu.

Natomiast parking służący zapewnieniu miejsc dla pojazdów gości hotelowych nie może być uznany za związany z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, albowiem funkcje takiego parkingu związane są wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie świadczenia usług hotelarskich. Tym samym nie korzysta on z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 22 kwietnia 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

PŁATNICY RYZYKOWALI. PONIOSĄ KONSEKWENCJE!

Płatnicy, którzy mimo wątpliwości co do tego, czy powinni pobierać zaliczki na podatek, czy też nie powinni pobierać zaliczek od świadczeń w postaci abonamentów medycznych, nie wystąpili o interpretację indywidualną i zdecydowali się nie pobierać zaliczek od tych świadczeń, ponieśli ryzyko, którego wielkość musieli oszacować. Treść uchwały siedmiu sędziów NSA z dnia 24 maja 2010 r. przekonuje, iż ryzyko to się nie opłaciło. Dlatego też niezbędne będzie poniesienie przewidzianych prawem konsekwencji.

Tak wynika z odpowiedzi Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2010 r. na interpelację poselską w sprawie opodatkowania abonamentów medycznych.

Uchwałą z dnia 24 maja 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów uznał, iż:
Wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych, których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.), stanowią dla pracowników, uprawnionych do ich wykorzystania, nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.
Uzasadniając powyższe stanowisko, skład siedmiu sędziów uznał, wskazał, że:
sama możliwość skorzystania z usług medycznych posiada istotny wymiar finansowy, czego dowodzi także szybko rosnąca popularność pakietów medycznych. Gdyby pracownik ową możliwość chciał zapewnić sobie samodzielnie, musiałby wykupić abonament, płacąc za niego częstokroć więcej niż kwota wydatkowana przez pracodawcę w przeliczeniu na jednego uprawnionego zatrudnionego. Nie budzi zatem wątpliwości, że pracownik nabywający dzięki pracodawcy możliwość nieodpłatnego
korzystania z prywatnej opieki medycznej, otrzymuje przysporzenie majątkowe.
Należy zatem stwierdzić, iż podjęta w dniu 24 maja 2010 r. uchwała ostatecznie rozwiała wątpliwości co do poprawności wielokrotnie prezentowanego stanowiska zarówno przez ministra finansów, jak i przez organy podatkowe, że wartość zindywidualizowanych abonamentów medycznych zakupionych przez pracodawcę dla pracowników jest przychodem ze stosunku pracy, podlegającym opodatkowaniu. Abonament medyczny stanowi bowiem nieodpłatne świadczenie, a przychód z tego tytułu powstaje w momencie otrzymania uprawnienia do korzystania z usług medycznych (abonamentu medycznego), a nie w momencie skorzystania z konkretnej usługi medycznej.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

DAROWIZNA A PRZEDAWNIENIE

W następstwie powołania się na darowiznę, której zobowiązany wcześniej nie zgłosił do opodatkowania powstaje ponownie obowiązek podatkowy, umożliwiający opodatkowanie także tych darowizn, których ujawnienie nastąpiło po upływie okresu przedawnienia ustalenia zobowiązania podatkowego w stosunku do pierwotnego obowiązku podatkowego.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 11 marca 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

wtorek, 10 sierpnia 2010

MARKETING I KONSULTING A KOSZTY

Chociaż działania marketingowe czy konsultingowe mogą mieć różną formę, a ich wymierne skutki mogą zaistnieć w odległym czasie, to zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów musi opierać się konkretnych zdarzeniach, choćby np. poprzez wskazanie rodzaju podjętych działań. Sam fakt zawarcia umowy i wypłaty wynagrodzenia oraz ogólne stwierdzenie, że zostały poszerzone kontakty handlowe - nie są dowodem na osiągnięcie przychodu nawet w przyszłości.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 11 marca 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

WZGLĘDY TECHNICZNE A PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI

Brak możliwości dostępu do wody, do czasu uzyskania takiej możliwości, należy traktować jako względy techniczne, uniemożliwiające wykorzystanie - przynajmniej budynków - do działalności gospodarczej.

Dla opodatkowania nieruchomości nabytych przez spółkę według stawki podatkowej przewidzianej dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej niezbędnym jest ustalenie i rozważenie, czy w sprawie nie mamy do czynienia ze "względami technicznymi" uniemożliwiającymi wykorzystanie gruntów i budynków do prowadzenia działalności gospodarczej.

Brak możliwości podłączenia się do sieci wodociągowej uniemożliwia korzystanie z budynków, które mogły być adaptowane na budynki mieszkalne. Brak możliwości dostępu do wody, do czasu uzyskania takiej możliwości, należy zdaniem Sądu traktować jako względy techniczne, uniemożliwiające wykorzystanie - przynajmniej budynków - do działalności gospodarczej.

Za trafnością takiego poglądu przemawia interpretacja art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 listopada 2005 r. NSA po rozpoznaniu skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Olsztynie z 26 maja 2004 r., w uzasadnieniu wyroku stwierdził m.in., iż z akt sprawy wynika, że wykonanie sieci wodociągowej sfinansowane zostanie ze środków własnych gminy, a ich wydatkowanie na ten cel zaplanowano na rok 2008. Taki stan rzeczy skutkował stwierdzeniem przez Sąd, że gospodarcze wykorzystanie przedmiotowego gruntu w 2003 r. było niemożliwe.

Nie wymaga bowiem żadnego dowodu, że prowadzenie jakiejkolwiek działalności wymaga przynajmniej zaopatrzenia w wodę. Niemożność wykorzystania gruntu na potrzeby działalności była przy tym niezależna od skarżącej i była przez nią nieusuwalna. W konsekwencji tego NSA stwierdził, że wspomniane braki infrastrukturalne stanowią "względy techniczne" i mogły stanowić przeszkodę do uznania gruntu za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (wyrok z dnia 3 marca 2010 r.).

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

USŁUGI INSTALACJI OPROGRAMOWANIA

Usługi techniczne związane bezpośrednio z instalacją oprogramowania nie mają charakteru doradczego, czy choćby zbliżonego do doradczego.

Tak uważa Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, czemu dał wyraz w wyroku z dnia 3 marca 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

poniedziałek, 9 sierpnia 2010

NIE KAŻDY WYDATEK NA GASTRONOMIĘ JEST REPREZENTACJĄ

W wyroku z dnia 16 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy orzekł, że nie każdy wydatek poniesiony na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów ma charakter reprezentacyjny.

W kontekście działalności gospodarczej wydatkami na reprezentację będą te wydatki, które ponoszone są w związku ze stworzeniem określonego wizerunku, pozycji firmy właściwej w związku z prowadzoną działalnością. Reprezentacja jest to zatem okazałość, wystawność, a w przypadku firmy "dobre" jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Innymi słowy, reprezentacja i reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta.

Wydatkami na reprezentację będą wydatki ponoszone na rzecz ewentualnych lub istniejących kontrahentów, mające poprzez zbudowanie pozytywnego wizerunku firmy - zachęcić kontrahentów do nawiązania, podtrzymania lub rozszerzenia kontaktów handlowych.

Idąc dalej celem ponoszenia kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie takiego wizerunku firmy, który wykreuje pozytywne relacje z kontrahentami. Zdaniem Sądu, cel poniesienia kosztów i ich wystawny charakter decyduje o uznaniu wydatków za koszty reprezentacyjne.

Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają z pewnością charakter reprezentacyjny.

Ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje jedynie koszty przykładowe, wyliczając, iż chodzi tu o usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. A zatem zdaniem Sądu przepis ten nie obejmuje wszystkich wydatków reprezentacyjnych.

Wymienione powyżej wydatki nie zawsze będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

W opinii Sądu, aby określone wydatki zostały uznane za reprezentację muszą wychodzić poza ustalone normy czy zwyczaje, mieć istotnie charakter wytworności i wystawności a celem ich poniesienia jest wyłącznie kreowanie wizerunku firmy.

Przy interpretacji, w której kryterium uznania lub odmowy jest miejsce poniesionych wydatków jest w opinii Sądu nieprawidłowe zważywszy na prawa wolnego rynku. Reasumując należy stwierdzić, że nie każdy wydatek poniesiony na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów ma charakter reprezentacyjny.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ZASADY ETYKI DORADCÓW PODATKOWYCH

Uchwałą Nr 41/2010 z dnia 30 marca 2010 r. Krajowa Rada Doradców Podatkowych przyjęła tekst jednolity zasad etyki doradców podatkowych. Uchwała weszła w życie z dniem podjęcia.

GÓRNE STAWKI PODATKÓW I OPŁAT LOKALNYCH W 2011

Górne granice stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2011 r. znajdziesz w obwieszczeniu Ministra Finansów z 30 lipca 2010 r. w Monitorze Polskim nr 55, poz. 755.

niedziela, 8 sierpnia 2010

SWOBODA UMÓW NA GRUNCIE PRAWA PODATKOWEGO

W wyroku z dnia 19 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy orzekł, że organy podatkowe i organy kontroli skarbowej w swoich uprawnieniach do oceny skutków podatkowych, jakie wywołują na gruncie prawa podatkowego zawierane przez podatników umowy, nie mogą nie uwzględniać woli stron, mającej odzwierciedlenie w fakcie wykonania usług, odbioru ich oraz dokonania za nie zapłaty.

Organy mają obowiązek zebrania i w sposób wyczerpujący rozpatrzenia całego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie.

Nie można zatem wykluczyć takiej sytuacji, w której określone prace (usługi) miały być wykonane w ramach umowy zamiany, a mimo tego strony zawarły kolejną umowę i w jej ramach zrealizowały te usługi.

Wystąpienie takiej sytuacji nie daje jednak prawa organowi do "przypisywania" tych usług do umowy pierwszej i ustalania z tego tytułu zobowiązań podatkowych w innej wysokości, niż ta którą zadeklarował podatnik. Ingerencja organów podatkowych w ocenę wykonania umów nie może być dokonana z naruszeniem zasady swobody umów.

Jeżeli zatem fakt wykonania usług miał miejsce, a strony są zgodne, że usługi te stanowiły realizację umowy, to ocena zachowań stron czynności prawnych niekoniecznie musi być oceniana wyłącznie na gruncie prawa podatkowego.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

KONTROLA ZAPISÓW KSIĘGOWYCH

Poddając kontroli prawidłowość zapisów w księgach rachunkowych, prawo do kontroli wiarygodności stanowiących podstawę tych zapisów dowodów księgowych nie ogranicza się wyłącznie do kontroli sposobu sporządzania tych dowodów, ale rozciąga się także na kontrolę zgodności zawartych w tych dowodach zapisów ze stanem rzeczywistym, co oznacza też prawo do ustalenia, że w dowodzie księgowym podmiot zdarzenia gospodarczego, którego dowód dotyczy, dokumentuje rzeczywistą sprzedaż, a ustalenia tego organy mogą dokonywać w oparciu o całokształt okoliczności faktycznych ujawnionych w postępowaniu kontrolnym oraz swobodna ocenę dowodów zgromadzonych w postępowaniu.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowiew wyroku z dnia 29 października 2009 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

PREFERENCYJNE POŻYCZKI DLA POSZKODOWANYCH

Rządowy projekt ustawy o wspieraniu przedsiębiorców dotkniętych skutkami powodzi z maja i czerwca 2010 r. przewiduje możliwość udzielenia pożyczek do 50.000 zł poszkodowanym przedsiębiorcom. Pomoc będzie dotyczyć również poniesienia szkody w wyniku osunięć ziemi wywołanych opadami atmosferycznymi, które miały miejsce w maju i czerwcu 2010 r.

Pożyczkki dla przedsiębiorców będą przeznaczone na usuwanie szkód w rzeczowych aktywach trwałych lub obrotowych powstałych w wyniku powodzi w miejscu faktycznego wykonywania działalności gospodarczej.

O udzielenie pożyczki ubiegać się będzie mógł przedsiębiorca, który w dniu wystąpienia powodzi:

1) wykonywał działalność gospodarczą na obszarze gmin lub miejscowości określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. nr 84, poz. 906);
2) zatrudniał nie więcej niż 50 pracowników;
3) nie spełniał kryteriów przedsiębiorstwa zagrożonego w rozumieniu pkt 9–11 Komunikatu Komisji Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2, z późn. zm.);
4) nie korzystał z innej pomocy udzielanej ze środków publicznych na pokrycie tych samych szkód powstałych w wyniku powodzi.

Pomoc dotyczy także tych, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

sobota, 7 sierpnia 2010

ZŁY STAN ZDROWIA PODATNIA A REPREZENTACJA

Podatnik będąc z zawodu doradcą podatkowym, a więc profesjonalnym pełnomocnikiem, powinien mieć świadomość, że w przypadku powtarzającej się złej kondycji zdrowotnej, czy organizacyjnej, należy zwrócić się do innego profesjonalnego pełnomocnika lub osoby bliskiej, które będą mogły go reprezentować w postępowaniu sądowym.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 22 października 2008 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

IMPREZA INTERGRACYJNA A KOSZTY

Podejmowanie i goszczenie przez przedsiębiorcę na jego koszt w ramach tzw. imprez integracyjnych, przedstawicieli, czy też pracowników innych przedsiębiorców - swoich kontrahentów, nawet takich, z którymi pozostaje on w stałych kontaktach gospodarczych, nie stwarza podstaw do zaliczania całości ponoszonych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji jeżeli założeniem zorganizowania takiego przedsięwzięcia jest to, iż ma ono przynosić efekty ekonomiczne dla wszystkich uczestniczących w nim podmiotów.

Skoro bowiem korzyści są wielostronne, to odpowiednio do tego faktu powinna kształtować się kwestia kosztów uzyskania przychodów.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 stycznia 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ŚWIADCZENIA NIEODPŁATNE A PRZYCHÓD PODATNIKA

Ażeby pieniądze i wartości pieniężne mogły być traktowane jako przychód, wystarczy, by były one postawione do dyspozycji podatnika, natomiast świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia mogą być uznane za przychód jedynie po otrzymaniu tych świadczeń przez podatnika.

W przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia).

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 20 stycznia 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

piątek, 6 sierpnia 2010

WIĄŻĄCE INFORMACJE TARYFOWE

Wiążące informacje taryfowe dotyczyć mogą tylko klasyfikacji taryfowej, a zatem nie rozstrzygają bezpośrednio o stosowanej do towaru stawce celnej.

Wysokość stawki celnej wynika z przepisów prawa i nie może być modyfikowana w wyniku wydania wiążącej informacji taryfowej (WIT) na niekorzyść adresata tej informacji. Modyfikacja może być tylko na korzyść posiadacza WIT-u. Ochrona ogranicza się tylko do prawa powołania się przez adresata na WIT, gdyby utrata ważności WIT-u spowodowała niekorzystne skutki dla niego.

Skoro wiążąca informacja taryfowa nie jest normą prawną, to nie można na jej podstawie kształtować "większych" obowiązków aniżeli wynikające bezpośrednio z przepisów prawa.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 26 października 2009 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

PAKIET MEDYCZNY TO NIEODPŁATNE ŚWIADCZENIE

Jeżeli pracodawca na rzecz pracownika wykupuje pakiet medyczny o określonej wartości, wartość ta - na podstawie art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy jako tzw. nieodpłatne świadczenie.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 grudnia 2009 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

BANKRUCTWO SPÓŁKI A WNIOSEK O UPADŁOŚĆ

Nie powinien zostać uznany za właściwy czas zgłoszenia wniosku o upadłość, w którym stan majątkowy spółki kwalifikuje ją już jako bankruta.

Do skutecznego ziszczenia się przesłanki wynikającej z art. 116 §1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. wskazanie przez członka zarządu mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części, konieczne jest wskazanie mienia na etapie postępowania w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej.

Skarżący w trakcie postępowania w sprawie jego odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki nie wskazał majątku, z którego można przeprowadzić egzekucję, więc ta przesłanka uwalniająca od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki nie wystąpiła.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 13 stycznia 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

czwartek, 5 sierpnia 2010

BUDOWLA PODLEGA PODATKOWI OD NIERUCHOMOŚCI

W wyroku z dnia 16 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wskazał, że niezależnie od tego, czy dany obiekt będzie uznany za tymczasowy z uwagi na jego czasowe przeznaczenie, aby być przedmiotem podatku od nieruchomości musi spełniać warunki budowli.

Przesłanką niezbędną uznania obiektu za budowlę jest jego trwałe związanie z gruntem. Skoro związania tego w przypadku przenośnego pawilonu handlowego nie ma, to pawilon ten nie może być uznany za budowlę, a w konsekwencji za przedmiot podatku od nieruchomości.

Skoro pawilon handlowy nie jest budowlą, w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości niezależnie od tego, czyją własność stanowi.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

REPREZENTACJA. WAŻNY JEST CEL DZIAŁAŃ

Nawet jeśli posiłki w restauracjach nie będą miały charakteru wystawności czy okazałości, to i tak wydatki z nimi związane poniesione będą na reprezentację.

Dla uznania działań za reprezentacyjne, istotny jest cel tych działań, którym w przedmiotowej sprawie jest stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy, ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu, stworzenie miłej atmosfery podczas spotkań z kontrahentami, w której partner będzie czuł, że jest traktowany z szacunkiem, właściwie ugoszczony.

Reprezentacją jest bowiem kreowanie pozytywnego wizerunku firmy, stwarzanie jej dobrego obrazu. Reprezentacją są wszelkie działania, u podłoża których leży ułatwianie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów handlowych, także poprzez budowanie osobistych relacji i których zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako godnego zaufania partnera biznesowego.

Tak uznal w wyroku z dnia 15 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

ODSPRZEDAŻ USŁUG W IMIENIU WŁASNYM

Transakcje polegające na "odsprzedaży" w imieniu własnym usług wykonanych przez podmiot trzeci podlegają opodatkowaniu tak samo jak usługi świadczone przez podatnika.

Tak uznał w wyroku z dnia 14 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie. Wynika to z braku w prawie polskim implementacji przepisu art. 28 Dyrektywy z dnia 28 listopada 2006 r. Nr 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zatem może być on stosowany bezpośrednio przez podatników zgodnie z treścią tej Dyrektywy.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

środa, 4 sierpnia 2010

PODWYŻKA VAT DO 23%

Będą 3 stawki podatku VAT: 23%, 8% oraz 5% na produkty żywnościowe.

Rząd podjął decyzję o podwyższeniu podatku VAT na 2011 r.

Jednocześnie w związku z upływającym wraz z końcem 2010 r. okresem obowiązywania wynegocjowanych w 2007 r. obniżonych stawek VAT, od dnia 1 stycznia 2011 r. zmianie ulegną stawki VAT na książki i czasopisma specjalistyczne.

Stawka VAT na dostawy przed pierwszym zasiedleniem budynków mieszkalnych i usług związanych z budową, remontem i przebudową budynków mieszkalnych, została odrębnie uregulowana (szeroka definicja budownictwa społecznego) i od 2011 r. w praktyce pozostanie na niezmienionym poziomie. To samo odnosi się do usług restauracyjnych.

Rząd zwrócił się do Komisji Europejskiej z prośbą o podjęcie działań zmierzających do zmiany dyrektywy regulującej wysokość stawek VAT na niektóre artykuły w państwach UE, aby utrzymać możliwość ich preferencyjnego opodatkowania.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

SMS'Y ZWOLNIONE Z VAT

Od dnia 4 sierpnia 2010 r. połączenia telefoniczne i sms-y na cele charytatywne są zwolnione z VAT. Weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwolnienia z 22% podatku VAT połączeń telefonicznych i sms-ów przesyłanych na cele charytatywne. Oznacza to, że organizacje pożytku publicznego będą otrzymywać całą wartość sms-a.

Zgodnie z rozporządzeniem operatorzy telefonii komórkowej nie będą odprowadzali VAT od sms-ów oraz połączeń telefonicznych przekazywanych na cele charytatywne.

Zwolnienie z opodatkowania będzie możliwe jeżeli spełnionych zostanie kilka warunków. Najważniejszym z nich jest przekazanie przez operatora telefonii komórkowej wpływów uzyskanych z sms-ów i połączeń na rachunek bankowy OPP w terminie 45 dni od końca miesiąca, w którym operator otrzymał pieniądze.

Operator ma również obowiązek prowadzenia dokumentacji dotyczącej realizacji usługi i zawarcia w fakturach dokładnych informacji o wartości usługi razem z ujęciem kwot, które będą przekazane OPP oraz kwot zatrzymanych przez operatora.

Wysyłanie sms-ów i wykonywanie połączeń telefonicznych na cele charytatywne to obecnie jedna z najbardziej popularnych form prowadzenia zbiórek publicznych.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

OSOBY FIZYCZNE NIE BĘDĄ POTRZEBOWAĆ NIP!

Od dnia 1 stycznia 2011 r. osoby fizyczna nieprowadzące działalności gospodarczej będą sie identyfikować jedynie numerem PESEL. Nie będą musiały używać NIP.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

wtorek, 3 sierpnia 2010

MARŻA NA UŻYWANE SAMOCHODY OSOBOWE NA SPRZEDAŻ

Dostawa samochodu osobowego nabytego jako towar zwolniony - do dnia 30 listopada 2008 r. na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a od 1 grudnia 2008 r. na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz.U. nr 212, poz. 1336) - eliminuje możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów używanych.

Procedura ta ma zastosowanie w enumeratywnie wyliczonych w ustawie przypadkach - art. 120 ust. 10 pkt 1-5 ustawy o VAT i katalog ten jest zamknięty.

Dostawa towaru używanego objęta jest zwolnieniem od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W przypadku nabycia używanych samochodów osobowych, w chwili dostawy realizowanej przez podatnika, który zakupił je w celu dalszej odsprzedaży, nie można stwierdzić, że doszło do ich używania, bowiem podatnik rozporządzając samochodami jak właściciel, nawet w sytuacji kiedy trwało to co najmniej pół roku, nie używał tych samochodów.

Używanie oznacza korzystanie, posługiwanie się, wykorzystanie, konsumowanie, stosowanie. Definicji używania nie spełnia nabycie samochodu i oczekiwanie na klienta. W konsekwencji sprzedawane przez podatnika samochody osobowe nie spełniają definicji towaru używanego. Zatem, dostawa taka nie podlega zwolnieniu.

Samochody sprzedawane przez podatnika nie zostały wymienione w innych przepisach ustawy o VAT ani przepisach wykonawczych, pozwalających na zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku. Wobec powyższego przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Tak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 czerwca 2010 r.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com

PODNOSZENIE KWALIFIKACJI APLIKANTA RADCOWSKIEGO

Opłata za aplikację radcowską dofinansowana przez pracodawcę na rzecz pracownika, będącego aplikantem radcowskim, obejmuje swym zakresem normę z art. 21 ust. 1 pkt 90 usdtawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że koszty aplikacji nie stanowią przychodu pracownika i pracodawca nie musi odprowadzać zaliczki od ww. kwoty na podatek dochodowy.

Nie ma powodów by zakres zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy nie obejmował również opłat aplikacyjnych w sytuacji, gdy wydatki pracodawcy na studia czy kursy pracowników są zwolnione od podatku dochodowego. Byłoby to niezgodne nie tylko ustawą, ale również z art. 217 Konstytucji RP, przewidującym, iż ulgi muszą być określone w ustawach.

Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 sierpnia 2008 r., którym to wyrokiem uchylił interpretację podatkową w indywidualnej sprawie uznającą, iż zwolnienie z podatku dochodowego obejmuje tylko podnoszenie kwalifikacji określonych w dwóch rozporządzeniach.

Ponadto Minister Finansów w piśmie z dnia 30 kwietnia 2008 r., stanowiącym interpretację ogólną w zakresie stosowania art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznał, iż użyte w tym przepisie sformułowanie "przepisy odrębne" obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymywania od pracodawców świadczeń w związku z podnoszeniem swych kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego.

Zatem jak wynika z orzecznictwa i interpretacji ogólnej Ministra Finansów, nie jest zasadnym naliczanie i odprowadzanie podatku dochodowego, jak również zaliczek na podatek od wartości świadczenia przyznanego przez wnioskodawcę dla pracownika celem sfinansowania opłaty aplikacyjnej.

Takie stanowisko potwierdza również Minister Fiansów w interpretacji z dnia 2 lutego 2010 r., zmieniającej interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com