DAROWIZNA NA KOŚCIÓŁ ZA 2011

Podatnicy przekazują pieniądze w związku ze ślubem, chrztem, pogrzebem, czy innymi posługami duszpasterskimi kościoła. Darowizny na cele kultu religijnego, to środki przeznaczone, m.in. na: budowę czy remont kościoła, jego wyposażenie, zakup przedmiotów liturgicznych. Adresatami tych darowizn są w szczególności: kościoły, związki religijne i kościelne osoby prawne (zakon, parafie, itp.).

Nie zawsze taka wpłata stanowi darowiznę, którą możesz odliczyć od dochodu.

Warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia darowizn, m.in. na cele kultu religijnego jest to, aby wysokość darowizny pieniężnej udokumentowana była dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, z zaznaczeniem wskazanego wyżej celu darowizny, tj. ww. opisany sposób, przewidziany w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) pod pojęciem darowizny należy rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna polega zatem na bezpłatnym, nie ekwiwalentnym świadczeniu darczyńcy kosztem jego majątku i nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek dobra albo innego świadczenia w związku z przekazaną kwotą pieniędzy.

Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może ono mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony umowy, albowiem umowa darowizny jest umową jednostronnie zobowiązującą, a podstawę świadczenia stanowi causa donandi, czyli chęć dokonania przysporzenia majątkowego. Nie ma znaczenia dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny konkretny, zindywidualizowany motyw dokonanego nieodpłatnie przysporzenia.

Przyczyna prawna jest bowiem stypizowana i identyczna dla wszystkich wchodzących w grę przypadków. Motywy indywidualne dokonywanego przysporzenia bywają natomiast mocno zróżnicowane: czysto altruistyczne, wynikające z powinności natury moralnej, czy wreszcie uzasadnione określonymi racjami gospodarczymi.

Tak więc, świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w zamian za dokonaną darowiznę ani w chwili jej dokonywania ani też w przyszłości.

KUPNO MOTOCYKLA NIE POZWALA ODLICZYĆ CAŁEGO VAT

W przypadku nabycia motocykla przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od nabywanego paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

* z tytułu nabycia towarów i usług,
* potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
* od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ww. ustawy.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy.

SPRZEDAŻ SAMOCHODU Z DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, składników majątku będących środkami trwałymi. Sprawdź jakie są skutki podatkowe sprzedaży samochodu osobowego, stanowiącego środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pozarolnicza działalności gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jest źródłem przychodów. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek VAT.

Zatem, przy ustaleniu dochodu ze sprzedaży opisanego we wniosku samochodu osobowego, kosztami uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na nabycie tego samochodu (odpowiadające wartości początkowej środka trwałego ujętej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), pomniejszone o dokonane od jego wartości początkowej odpisy amortyzacyjne. Zauważyć przy tym należy, iż w związku z zakupem przedmiotowego samochodu podatnikowi nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług, przez co ustalona na podstawie ceny nabycia wartość początkowa ww. samochodu nie mogła zostać pomniejszona o podatek VAT (wartość brutto).

Przy czym, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek VAT, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek ten nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, w przypadku nabycia środka trwałego m.in. w drodze umowy sprzedaży jego wartość początkową ustala się, na podstawie ceny nabycia. W sytuacji, gdy (zgodnie z odrębnymi przepisami) podatek VAT nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o podatek naliczony, bądź też zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT, wówczas nie pomniejsza on ceny nabycia środka trwałego o ten podatek.

W konsekwencji, kosztem uzyskania przychodów, przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego, będzie wartość brutto wydatków poniesionych na nabycie tego samochodu (odpowiadająca jego wartości początkowej) pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne.

ABONAMENTY MEDYCZNE SĄ OPODATKOWANE

Nie podlega to już wątpliwości. Wczoraj NSA podjął kolejna uchwałę w tej sprawie (II FPS 7/10). Wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych, których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych stanowią dla pracowników, uprawnionych do ich wykorzystania, nieodpłatne świadczenie. Pracownik nabywający dzięki pracodawcy możliwość nieodpłatnego korzystania z prywatnej opieki medycznej, otrzymuje niewątpliwie przysporzenie majątkowe.

Sama możliwość skorzystania z usług medycznych posiada istotny wymiar finansowy, czego dowodzi także szybko rosnąca popularność pakietów medycznych. Gdyby pracownik ową możliwość chciał zapewnić sobie samodzielnie, musiałby wykupić abonament, płacąc za niego częstokroć więcej, niż kwota wydatkowana przez pracodawcę w przeliczeniu na jednego uprawnionego zatrudnionego.

Nie budzi zatem wątpliwości, że pracownik nabywający dzięki pracodawcy możliwość nieodpłatnego korzystania z prywatnej opieki medycznej, otrzymuje przysporzenie majątkowe. Nie zmienia tego fakt, że z perspektywy pracodawcy celem zapewnienia pracownikom opieki medycznej może być przede wszystkim minimalizacja absencji oraz oszczędność czasu pracowników, które zmniejszają ich efektywność. Korzyść jest bowiem obopólna, gdyż absencja pracownika może oznaczać dla niego niższe pobory, a w skrajnych wypadkach utratę pracy.

Nawet zaś zdrowy pracownik, który nie korzysta z żadnej pomocy lekarskiej, pozbawiony jest gwarancji, że taki stan nie ulegnie zmianie na skutek choroby, czy nieszczęśliwego wypadku. W tym kontekście zapewniona przez pracodawcę opieka medyczna stanowi swoiste zabezpieczenie przed określonym ryzykiem.

W rezultacie pakiety wykupione przez pracodawcę dla pracowników mieszczą się w zakresie pojęcia "nieodpłatne świadczenie".

LIMIT JEDNORAZOWEJ AMORTYZACJI W 2012

Niektórzy podatnicy mogą jednorazowo zamortyzować niektóre środki trwałe. Preferencja ta służy przedsiębiorcom rozpoczynającym działalność (bez względu na ich wielkość) oraz małym podatnikom. Możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji pozwala na istotne obniżenie podatku dochodowego. Sprawdź jaki jest limit dla jednorazowej amortyzacji dla 2012 r.

Małym podatnikiem dany przedsiębiorca może się stać najwcześniej w drugim roku prowadzenia działalności ponieważ znaczenie dla statusu małego podatnika mają okoliczności z roku poprzedniego. W pierwszym roku prowadzenia działalności podatnicy mogą korzystać z jednorazowej amortyzacji w zasadzie wyłącznie jako podmioty rozpoczynające działalność w danym roku.

Mały podatnik to podatnik u którego wartość przychodu ze sprzedaży brutto, wraz z kwotą podatku należnego VAT, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.).

Podmiot rozpoczynający działalność w danym roku to osoba, która nie prowadziła działalności w roku poprzednim. Osoba, która prowadziła działalność w roku poprzednim, jest osobą kontynuującą działalność.

Zatem osobą rozpoczynającą działalność nie będzie już, m.in. podatnik, który w danym roku lub w okresie 2 poprzednich lat, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Jednorazowa amortyzacja dotyczy tylko niektórych środków trwałych. Jednorazowej amortyzacji podlegają środki trwałe określone w grupach 3-8 Klasyfikacji, lecz z wyłączeniem samochodów osobowych.

Z jednorazowej amortyzacji wyłączone są:

* budynki (grupa 1 Klasyfikacji)
* budowle (grupa 2 Klasyfikacji)
* samochody osobowe (dotyczy to samochodów osobowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym
* wartości niematerialne i prawne.

Celem tych przepisów jest stworzenie istotnego bodźca inwestycyjnego dla małych podatników, przy zachowaniu elastycznych (fakultatywnych) zasad rozliczenia amortyzacji.

Limit dla jednorazowej amortyzacji w roku 2012 wynosi 222.000 zł.

PARAGONY, KWITY. DOKUMENTUJĄ KOSZTY

Wydatki udokumentowane oświadczeniem pracownika, kwitem na okaziciela lub paragonem fiskalny, częsta sytuacja dokumentowania wydatków poniesionych w czasie delegacji.

Sprawdź, czy oświadczenie pracownika o poniesionych kosztach, kwit na okaziciela lub paragon fiskalny, są wystarczającym dowodem do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do tej kategorii wszelkich wydatków, pod warunkiem, że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
* nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Ponoszone przez spółkę wydatki, opisane powyżej spełniają te warunki. Ponosząc wydatki ewidentnie powiązane z uzyskaniem przychodów, ma ona zatem pełne prawo do zaliczenia ich w poczet kosztów podatkowych.

Nieposiadanie faktury czy rachunku za zakupioną usługę nie oznacza, że wydatek nie został poniesiony i nie wyklucza możliwości uznania go za koszt podatkowy.

Zaznacza to ponadto, że w §5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, określono jakie dane musi spełniać paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej. Jednym z tych warunków jest data i godzina rozpoczęcia oraz zakończenia usługi. Pozwala to na stwierdzenie czy posiadany paragon rzeczywiście został wystawiony w terminie, w którym pracownik wykonywał czynności służbowe, co dodatkowo potwierdza okoliczności poniesienia wydatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokumentowania zdarzeń gospodarczych. w art. 9 ust. 1 tej ustawy, nakazuje się prowadzenie ewidencji księgowej na podstawie odrębnych przepisów. Powyższy przepis oznacza, iż o ile możliwe jest zarachowanie wydatku jako kosztu zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dany koszt może zostać rozpoznany jako koszt podatkowy (o ile spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

ULGI W SKŁADKACH ZUS DLA OSÓB PODEJMUJĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ

Niskie składki na ZUS w przypadku osób rozpoczynających działalność gospodarczą to duża ulga. Przedsiębiorca ma prawo korzystać z preferencyjnej wysokości składek nawet kilkakrotnie w okresie aktywności zawodowej, o ile odległość czasowa pomiędzy prowadzeniem poszczególnych działalności wynosi nie mniej niż 60 miesięcy.

Opłacanie niskiej składki nie daje jednak możliwości zaliczenia tego okresu prowadzenia działalności do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych.

Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. W myśl art. 18a ww. ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Przepisy te nie mają zastosowania do osób, które:

* prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,
* wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Przepis art. 18a został dodany ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 150, poz. 1248). Należy wskazać, że rozwiązanie to ma charakter wyjątkowy i jest skierowane do osób podejmujących działalność po raz pierwszy lub po długiej przerwie.

STAWKI PODATKU OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH W 2012

Wzrosną stawki podatku od środków transportowych od początku 2012 r. Minister Finansów określi w nowym obwieszczeniu stawki podatku od środków transportowych na 2012 r. Jest już propozycja wysokości tych stawek.

Minister Finansów ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia, stawki podatku od środków transportowych (wskazane w załącznikach nr 1 – 3 do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych), obowiązujące w następnym roku podatkowym.
Stawki przeliczane są zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprzedzającym dany rok podatkowy w przypadku, gdy wskaźnik ten jest równy lub wyższy niż 5%.

Do przeliczenia stawek stosuje się kurs wymiany euro i walut krajowych opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Przeliczone stawki zaokrągla się w górę do pełnych groszy.

Sprawdź stawki dla samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton.

Sprawdź stawki dla ciągników siodłowych i balastowych przystosowanych do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton.

Sprawdź stawki dla przyczep i naczep, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego.

STAWKI KILOMETRÓWKI W GÓRĘ!

Od nowego roku wzrosną stawki kilometrówki. Zmieni się wysokość stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, według których pracodawca pokrywa koszty używania pojazdów prywatnych używanych przez pracowników do celów służbowych.

Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. nr 27 poz. 271, z późn. zm.), przewiduje wysokości stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, według których pracodawca pokrywa koszty używania pojazdów prywatnych używanych przez pracowników do celów służbowych.

Nowelizowany przepis w swoim obecnym brzmieniu przewiduje, że przedmiotowe stawki nie mogą być wyższe niż:

1. dla samochodu osobowego:
* o pojemności skokowej silnika do 900 cm - 0,5214 zł,
* o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm - 0,8358 zł,
2. dla motocykla - 0,2302 zł,
3. dla motoroweru - 0,1382 zł.

Sprawdź stawki nowej kilometrówki!

BUDOWLE W PASIE DROGOWYM A PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI

Grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle, w myśl art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości - z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.

Aktualna treść przepisu została ustalona ustawą z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 249, poz. 1828) i obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r. Celem zmiany było usunięcie wątpliwości interpretacyjnych związanych ze stosowaniem przepisu w jego dotychczasowym brzmieniu poprzez jednoznaczne ograniczenie zakresu preferencji do dróg publicznych.

Na mocy wskazanego przepisu nie są opodatkowane podatkiem od nieruchomości grunty pod pasami drogowymi dróg publicznych oraz niektóre zlokalizowane w nich budowle.

Pojecie „pasa drogowego” zostało zdefiniowane w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.), gdzie „pas drogowy” to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.

„Droga” to budowla, wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym.

OPŁATA TARGOWA OD WESOŁEGO MIASTECZKA

Do zapłaty opłaty targowej zobowiązane są wymienione w przepisach podmioty korzystające z targowiska w celu sprzedaży produktów. Nie podlegają opłacie targowej podmioty, które na targowisku nie dokonują sprzedaży, lecz świadczą wyłącznie usługi.

Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach. Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wyżej wymienione, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.

POJAZDY ZABYTKOWE. VAT I NALEŻNOŚCI CELNE

Pojęcie samochodów kolekcjonerskich nie zostało precyzyjnie zdefiniowane we wspólnej taryfie celnej. Stąd kłopoty z warunkami uznawania pojazdów mechanicznych za przedmioty kolekcjonerskie. Stąd pojazdy mechaniczne zgodnie z zasadami klasyfikacji taryfowej są klasyfikowane do odpowiednich pozycji wspólnej taryfy celnej, np. (8703, 8704) jako używane pojazdy do przewozu osób lub towarów ze stawką celną w wysokości 10% i stawką podatku VAT 23%.

Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki znajdują się w dziale 97 wspólnej taryfy celnej i są klasyfikowane do kodu Scalonej Nomenklatury (CN) 9705 00 00 - Kolekcje i przedmioty kolekcjonerskie, zoologiczne, botaniczne, mineralogiczne, anatomiczne, historyczne, archeologiczne, paleontologiczne, etnograficzne lub numizmatyczne.

Wprawdzie pojęcie samochodów kolekcjonerskich nie zostało precyzyjnie zdefiniowane we wspólnej taryfie celnej, to jednak interpretacja tego terminu dla potrzeb właściwej klasyfikacji została zawarta w notach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej. Kryteria, jakie powinien spełniać pojazd, aby mógł być uznany za kolekcjonerski, zostały określone w wyjaśnieniach do sekcji XXI (dział 97) not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej. Powstały one na bazie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie nr C 200/84.

Zgodnie z ww. notami kod CN 9705 00 00 obejmuje m.in. pojazdy mechaniczne w swoim oryginalnym stanie, bez znacznych zmian podwozia, układu kierowniczego lub hamulcowego, silnika itp., co najmniej 30-letnie oraz modelu lub typu, który nie jest już produkowany.

USŁUGI ZABUDOWY PRZESTRZENI WNĘKOWEJ

Od dnia 1 stycznia 2011 r. obniżona do wysokości 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie w przypadku obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W tym zakresie obowiązują regulacje zawarte w art. 41 ust. 12–12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) pozwalające na stosowanie stawki obniżonej w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Obniżoną stawką w wysokości 8% zostały objęte także roboty konserwacyjne mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części, a mianowicie zgodnie z §7 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) oraz z §7 ust. 1 pkt 2 i 3 obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 73, poz. 392 z późn. zm.) obniża się do wysokości 8% stawkę podatku dla:

1. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. robót konserwacyjnych dotyczących:

* obiektów budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
* lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budownictwa w dziale 12 w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Minister Finansów zamierza ujednolicić interpretacje w sprawie wykonywania robót instalacyjnych stolarki budowlanej.

ULGA MELDUNKOWA DLA OBOJGA MAŁŻONKÓW

Minister Finansów wydał interpretację ogólną dotyczącą możliwości skorzystania przez małżonków z ulgi meldunkowej w przypadku, gdy tylko jeden z nich spełnia warunki do jej uzyskania.

Tzw. ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków.

Podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych.

Jednakże zgodnie z zapisem z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22,

SMALEC. STAWKA VAT W 2011

W 2010 r. prawidłową stawką podatku VAT na wyroby sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem 15.11.30-50.20 „Smalec i pozostały tłuszcz wieprzowy wytapiany, spożywczy” była stawka podatku w wysokości 3%, stosownie do poz. 12 załącznika do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

Od 1 stycznia 2011 r. zmianie ulegnie wysokość stawki VAT na tłuszcze. Nowelizacja ustawy o VAT dodała ust. 2a do art. 41 oraz załącznik nr 10 do aktualnie obowiązującej ustawy o VAT.

W oparciu o nowe brzmienie przepisów oraz z uwzględnieniem danych klasyfikacyjnych wynikających z PKWiU 2008 (symbol 10.4) oraz rozporządzenie CN powiedzieć należy, iż w 2011 r. oleje i tłuszcze jadalne, zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego, są opodatkowane 5% stawką podatku VAT.

KSIĘGI RACHUNKOWE W 2012

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Kwotę tę określa przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), stanowiąc, że przepisy tej ustawy stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Kwotę wyrażoną w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy. Średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu 30 września 2011 r. wyniósł 4,412 zł/euro, zgodnie z tabelą kursów NBP z dnia 30 września 20011 r. Nr 191/A/NBP/2011.

Stąd też przychód uzyskany w 2011 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej, zobowiązujący do prowadzenia od 1 stycznia 2012 r. ksiąg rachunkowych wynosi 5.293.440 zł.

EWIDENCJE WSPÓLNOTY MIESZKANIOWEJ

Wspólnoty mieszkaniowe korzystające ze zwolnienia podmiotowego są obowiązane prowadzić uproszczoną ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W przypadku natomiast podatników, którzy wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku przedmiotowo ustawa o VAT nie nakłada obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów tego podatku (art. 109 ust. 1 i 3 ustawy o VAT).

Wspólnoty mieszkaniowe w przypadku dokonywania odsprzedaży towarów i usług na rzecz właścicieli lokali korzystają do końca 2012 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej (§ 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, Dz.U. nr 138, poz. 930) oraz poz. 33 załącznika do tego rozporządzenia.