PIENIĄDZE OD RODZICÓW PRZELANE NA KONTO

Wykonywanie przez rodziców ciążących na nich obowiązków względem ich dzieci w zakresie codziennego utrzymania zasadniczo nie powoduje powstania przychodu po stronie dziecka. Alimenty natomiast są zwolnione od podatku dochodowego.

Możemy tu mieć do czynienia z kwestią opodatkowania środków pieniężnych przekazywanych z tytułu wykonywania ustawowego obowiązku alimentacyjnego.

W przypadku gdy obowiązek alimentacyjny rodziców względem pełnoletniego dziecka realizowany jest w postaci alimentów (np. świadczenia pieniężnego płatnego periodycznie, w wysokości oznaczonej kwotowo), to tego rodzaju świadczenie stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego może mieć zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten stanowi, że wolne od podatku są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25. roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;
2. na rzecz innych osób niż wyżej wymienione, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.

NAGRODY W PROMOCJACH I KONKURSACH A VAT

Czy nieodpłatne przekazanie towarów, należących do przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem – jako nagrody w promocjach i konkursach – podlega opodatkowaniu VAT, i czy podatnik zachowuje jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które są następnie przedmiotem przekazania?

Na te pytania odpowiedzi udzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 16 września 2011 r.). Wydając interpretację w sprawie podatku VAT w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjnych i reklamowych, organ podatkowy musiał uwzględnić wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2010 r., I SA/Łd 873/09.

MF obniżył stawki VAT do 5%

W dniu 20 września 2011 r. zostało podpisane rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzające, m.in. obniżoną do 5% stawkę VAT dla dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz importu niektórych towarów.

W niniejszym rozporządzeniu została obniżona stawka podatku VAT z wysokości 8% do 5% dla dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz importu:

1) tłuszczy złożonych z produktów roślinnych lub zwierzęcych (miksów),
2) wyrobów seropodobnych (analogów serów),
3) napojów z dodatkiem tłuszczu roślinnego
- nadających się do spożycia przez ludzi (PKWiU ex 10.89.19.0), (CN ex 2106).

Obniżona do wysokości 5% stawka podatku może być stosowana również do czynności wykonanych w okresie od 1 stycznia 2011 r.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw z dnia 22 września nr 198, poz. 1174 i weszło w życie z dniem ogłoszenia.

PRZENOŚNY PAWILON HANDLOWY

Przenośny pawilon handlowy nie jest trwale związany z gruntem. W konsekwencji nie podlega on opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Tak uznał w wyroku z dnia 23 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (I SA/Łd 527/11).

Przenośny pawilon kontenerowy (kiosk) przeznaczony na działalność handlową, usytuowany pod istniejącą wcześniej wiatą handlową na poduszkach betonowych ustawianych na istniejącym podłożu betonowym pokrytym asfaltem, przeznaczony do użytkowania przez najemcę stanowiska handlowego, postawiony za pisemną zgodą wynajmującego i na własny koszt najemcy, nie związany trwale z gruntem, nie będzie podlegał podatkowi od nieruchomości.

Nie oznacza to, że nie będzie on podlegał opłacie targowej.

Do końca 2010 r. produkty mleczarskie były opodatkowane stawką VAT 7%. Spółdzielnie i inne przedsiębiorstwa mleczarskie na wyroby mleczarskie z dodatkiem oleju roślinnego takie jak: różnego rodzaju wyroby masłopodobne, inne produkty do smarowania oraz wyroby seropodobne również stosowały 7% stawkę podatku VAT.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. wyroby mleczarskie są podlegają stawce 5% VAT. Nie dotyczy to jednak produktów seropodobnych i masłopodobnych.

Wprowadzone z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiany w ww. ustawie o VAT obniżyły do 5% stawkę dla wyrobów mleczarskich sklasyfikowanych (według PKWiU w grupowaniu 10.5 „Wyroby mleczarskie”, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU 15.51.53.0).

ULGA INTERNETOWA DLA OBOJGA MAŁŻONKÓW

Małżonkowie mogą odliczyć każdy swoja ulgę internetową, nawet gdy faktura opiewa na nazwisko tylko jednego z nich. Tak uznał WSA w Kielcach.

Zamieszczenie na fakturze dokumentującej wydatek, danych tylko jednego z małżonków nie pozbawia prawa do skorzystania z ulgi internetowej drugiego z nich, w sytuacji gdy oboje małżonkowie ponosili rzeczywiste koszty użytkowania sieci informatycznej. Tak uznał w wyroku z dnia 18 sierpnia 2011 r. WSA w Kielcach (I SA/Ke 321/11).

To bardzo korzystne rozstrzygnięcie. Dotychczas aby podatnik mógł odliczyć od swojego dochodu wydatki na użytkowanie Internetu, musi je udokumentować fakturą, na której będzie widnieć jego imię i nazwisko, jako nabywcy usługi.

Brak takiego dokumentu pozbawiał podatnika prawa do ulgi internetowej, z uwagi na niespełnienie warunku ustawowego, o którym mowa w art. 26 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe dotyczyło zarówno podatników opodatkowujących swoje dochody indywidualnie jak i łącznie z dochodami małżonka.

W tej sprawie nabywcą usługi, któremu przysługiwało odliczenie od dochodu wydatków związanych z użytkowaniem sieci Internet, była jedynie małżonka. Sąd uznał, ze mimo tego, oboje mogą odliczyć ulgę internetową z takiej faktury.

BADANIA W ZAKRESIE MEDYCYNY PRACY. STAWKA VAT

Sprawdź, czy usługi z dziedziny medycyny pracy, w tym wszystkie badania lekarskie i psychologiczne z zakresu medycyny pracy, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu udzielił odpowiedzi na pytanie, czy usługi z zakresu medycyny pracy podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi służące profilaktyce oraz czy wszystkie badania lekarskie i psychologiczne z zakresu medycyny pracy korzystają ze zwolnienia jako usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce.

Głównym celem świadczonych przez podatnika usług jest wydanie orzeczenia o stanie zdrowia, które jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby. Stąd jej efektem jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu opieki medycznej służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Należy bowiem mieć na uwadze fakt, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 19 i pkt 19a ustawy o VAT zwalniają od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalniają zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Zauważyć zatem można, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej.

Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

KASA FISKALNA DLA PRZEWOZÓW PRACOWNICZYCH

Każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (w niniejszej sprawie dotyczy to sprzedaży usług przewozu na rzecz pracowników spółki) musi być zarejestrowana za pomocą kasy rejestrującej, poprzez wprowadzenie prawidłowych danych do kasy, wydruk paragonu i wydanie go nabywcy. Świadczenie usług przewozu pracowników do-z pracy, nawet jeżeli taki obowiązek podatnika wynika z postanowień zawartych w układzie zbiorowym nie może być traktowane jako jedna transakcja, gdyż podmiotem transakcji jest każdy pracownik spółki z osobna i każdą taką sprzedaż należy traktować oddzielnie.

Przepisy prawa podatkowego nie określają momentu, w którym dana transakcja powinna być zarejestrowana za pomocą kasy rejestrującej. Ustawodawca określił natomiast moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z wyjątkami. Na mocy art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, podatnik zobowiązany jest do zarejestrowania sprzedaży na kasie rejestrującej i wydania paragonu fiskalnego każdemu pracownikowi korzystającemu z przewozów pracowniczych w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli w momencie potrącenia należności poprzez listę płac.

Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 2 września 2011 r.).

HONORARIA W ZWOLNIENIE Z VAT W 2011

Udokumentowane fakturą VAT i otrzymane przez podatnika, będącego zarówno twórcą, współtwórcą, jak i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, honorarium za występ artystyczny, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 1 września 2011 r.

Podatnik stwierdził, że ma prawo stosować zwolnienie z VAT.

Stanowisko podatnika potwierdza komentarz J. Zubrzyckiego zawarty w Leksykonie VAT 2011, który cytując orzeczenie NSA z dnia 22 kwietnia 2008 r. (FSK 580/07) pisze: „usługi twórców i artystów wykonawców oraz podmiotów współtworzących z nimi widowisko kulturalne (zajmujących się oprawą muzyczną, dźwiękiem, oświetleniem, kostiumami, scenografią itd.) realizowane w ramach działalności obiektów kultury (teatrów, sal koncertowych itp.) są zwolnione od podatku VAT z uwagi na to, że należy je uznać za usługi związane z kulturą.

Celem bowiem unormowania, zwalniającego od podatku usługi kulturalne, jest objęcie zwolnieniem od podatku przede wszystkim szerokiego grona twórców kultury (twórców, artystów, aktorów, dźwiękowców, scenografów, kostiumologów itd.) świadczących swoje usługi w ramach funkcjonowania m. in. teatrów, sal koncertowych i innych obiektów kulturalnych, z wyłączeniem z tego zwolnienia usług organizatorów imprez kulturalnych” (Leksykon VAT 2011, UNIMEX 2011, str. 794).

PALIWO W ODMIERZACZU PODLEGA AKCYZIE

Samo posiadanie przez podatnika oleju opałowego, w zbiorniku z podłączoną instalacją pomiarową wyposażoną w licznik wskazujący ilość wydanych litrów i wąż zakończony pistoletem (pod warunkiem, że instalacja ta spełnia wymogi dla odmierzacza paliw), należy uznać za użycie oleju opałowego niezgodne z przeznaczeniem - do celów napędowych.

Nie tylko samo użycie stwierdzone w trakcie kontroli, ale również posiadanie paliwa w zbiorniku pojazdu lub innego środka transportowego, jak i posiadanie lub sprzedaż ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw, uznawane jest za użycie niezgodne z przeznaczeniem. Tak wynika z wyroku z dnia 24 listopada 2010 r. wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (I SA/Gd 849/10).