BONY I TALONY PODARUNKOWE POD CHOINKĘ

Wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Należy jednak pamiętać, że rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast świadczenie rzeczowe w postaci paczki świątecznej sfinansowane z ZFŚS zgodnie z regulaminem pracodawcy będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w limicie rocznym nieprzekraczającym 380 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j.: Dz.U. z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.), działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że zwolniona od podatku na podstawie ww. przepisu, jest wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

- świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,
- świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
- są w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
- ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

PREZENTY MAŁEJ WARTOŚCI 2012

Przekazanie próbek towarów, prezentów małej wartości oraz drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega opodatkowaniu. Sprawdź do jakiej kwoty prezenty to tzw. prezenty małej wartości.

W dniu 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o VAT zmieniająca przepisy dotyczące nieodpłatnych przekazań (ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, Dz.U. nr 64 poz. 332).

Do dnia 31 marca 2011 r. opodatkowaniu podlegało przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. W szczególności opodatkowaniu podlegało przekazanie przez podatnika towarów na cele i osobom wymienionym w przepisie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Obecnie, czynnością podlegającą opodatkowaniu, która jest traktowana jak odpłatna dostawa jest przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeśli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Warunkiem opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu tych towarów. Nie ma znaczenia czy podatnik z tego prawa skorzystał i podatek naliczony odliczył.

Nowelizacja z dnia 1 kwietnia 2011 r. nie zmieniła zasad opodatkowania (a raczej nieopodatkowania) czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, próbek oraz prezentów małej wartości.

Przez prezenty o małej wartości, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

- o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
- których przekazania nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Próbka to niewielka ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Zatem jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób, którym wręczył prezenty małej wartości, mogą one w roku podatkowym osiągnąć łącznie 100 zł netto (dla jednej osoby). Gdy zaś podatnik nie ujmie w ewidencji przekazanych nieodpłatnie towarów, prezenty mogą mieć wartość do 10 zł netto.

Należy pamiętać, że obecnie wszelkie przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia (niezależnie, czy są one realizowane na cele związane czy niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem podatnika) podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia tych towarów, w całości lub w części.

NORMY SZACUNKOWE DOCHODÓW Z DZIAŁÓW SPECJALNYCH 2012

Można już sprawdzić ile wyniosą w 2012 r. normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz.U. nr 252, poz. 1517).

Działy specjalne produkcji rolnej dotyczą upraw w szklarniach i tunelach foliowych, upraw grzybów i ich grzybni, hodowli drobiu rzeźnego i nieśnego, zwierząt futerkowych, laboratoryjnych, jedwabników, pszczół, uprawy roślin in vitro, hodowli entomofagów i dżdżownic, także innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym, ryb akwariowych oraz psów rasowych i kotów rasowych.

W zależności od tego co wybierze podatnik, podstawą opodatkowania może być dochód rzeczywisty lub dochód szacunkowy.

Zgodnie z art. 24 ustęp 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalony na dwa sposoby:

1. jeżeli są prowadzone księgi, o których mowa w art. 15 ww. ustawy, dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica między przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększonymi o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego;
2. jeżeli nie są prowadzone księgi, o których mowa w art. 15 ustawy dochód z tego źródła ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcyjnej zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Artykuł 15 ww. ustawy przewiduje, że podatnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej zobowiązany jest do powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg wykazujących przychód.

Prowadzący działy specjalne produkcji rolnej, którzy nie złożyli oświadczenia o zamiarze prowadzenia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 15 ustawy, a ich przychód za poprzedni rok podatkowy był równy lub wyższy od kwoty 1.200.000 euro (np. ustalony na podstawie ewidencji dla celów podatku od towarów i usług) ustalają swój przychód na podstawie norm szacunkowych.

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzący działy specjalne produkcji rolnej, którzy wybrali sposób ustalania podstawy opodatkowania przy zastosowaniu norm szacunkowych, zapłacą w 2012 r. podatek według nowych stawek.

USŁUGI SPRZĄTANIA. STAWKA VAT

W obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. załączniku nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 174 mieszczą się "Usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu" sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem PKWiU 81.29.12.0.

Jeżeli podatnik w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zamierza świadczyć usługi mające na celu utrzymanie w czystości murawy boisk wykonanych z tworzywa sztucznego, które jego zdaniem sklasyfikowane są według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem PKWiU 81.29.12.0 "Usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu", do ich opodatkowania należy stosować 8% stawkę podatku VAT.

Tak uważa Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2011 r.).

SPRZEDAŻ POZA TARGOWISKIEM

Sprzedaż poza wyznaczonym przez organy gminy targowiskiem będzie karana grzywną. Taka zmiana zaczęła obowiązywać w Kodeksie wykroczeń.

W dniu 19 listopada 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń (Dz.U. nr 224, poz. 1340).

Nowelizacja Kodeksu wykroczeń dodaje art. 603 zgodnie z którym, kto prowadzi sprzedaż na terenie należącym do gminy lub będącym w jej zarządzie poza miejscem do tego wyznaczonym przez właściwe organy gminy, podlega karze grzywny (§1).

W razie popełnienia ww. wykroczenia można orzec przepadek towarów przeznaczonych do sprzedaży, choćby nie stanowiły własności sprawcy (§2).

Kara grzywny może wynieść od 20 do 5.000 zł.

KOSZTY PODRÓŻY SŁUŻBOWYCH 2011-2012

W odniesieniu do przedsiębiorcy, istotnym kryterium dla uznania wyjazdu za podróż służbową winno być ustalenie czy wyjazd ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Okoliczność, iż istotą prowadzonej działalności gospodarczej jest wykonywanie usług transportowych, nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wartości diet stanowiących ekwiwalent pieniężny przeznaczony na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej, tak na obszarze kraju, jak i poza jego granicami, potwierdził Minister Finansów.

Minister Finansów uznał stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdzające, że "brak jest podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu wskazanych w przedmiotowym wniosku podróży" za nieprawidłowe. Zmienił tym samym wcześniej wydaną interpretacje indywidualną.

Kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z wyżej wymienionego przepisu.

Regulacje prawne dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących zawarte zostały w art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Odrębnymi przepisami, o których mowa wyżej są:

- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1990, z późn. zm.),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1991, z późn. zm.).

Na podstawie powołanych przepisów stwierdzić należy, że aby osoba prowadząca działalność gospodarczą mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, podróż musi:

- być związana z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- służyć osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów,
- a wysokość diety musi mieścić się w granicach limitu określonego w odrębnych przepisach.

W przepisach prawa podatkowego pojęcie podróży służbowej nie zostało zdefiniowane. Definicja podróży służbowej pracownika została natomiast zawarta w art. 77⁵ §1 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem za podróż służbową uznaje się wykonywanie na podstawie polecenia pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

Podkreślić jednak należy odmienny charakter regulacji w przypadku pracownika i osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Pracownikowi cel podróży służbowej określa pracodawca w poleceniu odbycia podróży służbowej, natomiast w odniesieniu do przedsiębiorcy, istotnym kryterium dla uznania wyjazdu za podróż służbową winno być ustalenie czy wyjazd ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

E-BOOKI. JAKA STAWKA VAT?

Pomimo odmiennej formy e-booki są nadal książką. E-booki sprzedawane są w drodze pobrań i zapisu na nośniku klienta, nie można zatem stosować do nich obniżonych stawek VAT na podstawie dotychczasowych przepisów. Natomiast zgodnie z przepisami unijnymi, usługi świadczone drogą elektroniczną nie podlegają obniżonej stawce VAT. Sprzedaż e-booków zatem musi być opodatkowana podstawową stawką VAT.

Załącznik do ustawy o VAT dotyczący możliwości stosowania 5% stawki VAT na niektóre towary i usługi wymienia jedynie książki drukowane. Pozostaje problem z książkami na nośnikach elektronicznych, e-bookami itp.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na książki drukowane – wyłącznie książki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN. Sprawdź, jaką stawką objęto książki wydawane na dyskach, taśmach i innych nośnikach, oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, obowiązuje 5% stawka podatku VAT.

Minister Finansów w piśmie z 9 maja 2011 r. (PT4/065/158/ALX/11/UE-911) wskazał, że „(…) Zharmonizowany na szczeblu UE system podatku VAT nie przewiduje co do zasady możliwości stosowania przez państwa członkowskie stawki 0% do dostawy książek i czasopism (…)”.
Podkreślił też, że sektor wydawniczy w polskim systemie podatku od towarów i usług od wielu lat był uprzywilejowany, o czym świadczy również obecna 5% stawka VAT.

Dyrektywa 2006/112 stanowi, że stawki obniżone VAT nie mają zastosowania do usług świadczonych drogą elektroniczną. Obniżone stawki VAT mogą mieć natomiast zastosowanie do wszelkich dostaw towarów i świadczenia usług określonych w Załączniku III do Dyrektywy 2006/112.

Zgodnie z pkt 6 Załącznika III, jedną z kategorii dostaw towarów i świadczenia usług, do których można stosować obniżoną stawkę VAT jest „dostarczanie książek na wszystkich nośnikach fizycznych, również w formie wypożyczeń w bibliotekach (łącznie z broszurami, ulotkami i podobnymi materiałami drukowanymi, albumami, książeczkami obrazkowymi, do rysowania lub kolorowania dla dzieci, nutami drukowanymi lub w postaci rękopisu, mapami, mapami hydrograficznymi lub podobnymi), dzienników i periodyków, z wyłączeniem materiałów, które w całości lub w przeważającej mierze służą celom reklamowym”.

Przepisy unijne nie wyjaśniają, jakie dostawy towarów i usługi należą do zakresu pojęcia „dostarczania obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych”.

DOBROWOLNE SKŁADKI ZDROWOTNE

W komunikacie z dnia 10 listopada 2011 r. Prezes GUS ogłosił, że przeciętne wynagrodzenie w trzecim kwartale 2011 r. wyniosło 3.416 zł. Nowe ograniczenie podstawy wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe będzie obowiązywać od dnia 1 grudnia 2011 r. do końca lutego 2012 r.

Podstawa wymiaru składek jest waloryzowana kwartalnie. Zatem podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie nie może przekraczać miesięcznie 8.540 zł.

We wrześniu, październiku i listopadzie 2011 r. dla poniżej wymienionych osób podstawa wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie może przekraczać miesięcznie kwoty 8.415,28 zł.

Kwota ograniczenia dotyczy:

1. osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, które:

- nie prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziły pozarolniczej działalności,
- nie wykonują działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej,

2. osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, tj.:

- osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych nie wymienionych w punkcie 1,
twórców i artystów,
- osób prowadzących działalność w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a także osoby prowadzące działalność w zakresie wolnego zawodu, z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od - osób fizycznych,
wspólników jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej
- osób prowadzących niepubliczną szkołę, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów o systemie oświaty,
- osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Limit ten dotyczy osób prowadzących działalność gospodarczą, które przystępują do tego ubezpieczenia na swój wniosek i wynosi 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Ograniczenie podstawy wymiaru do tej wysokości obowiązuje od grudnia 2011 r. do lutego 2012 r. włącznie.

OBOWIĄZEK STOSOWANIA KASY FISKALNEJ 2011

Stosowanie kas rejestrujących (określanych również jako kasy fiskalne) do ewidencjonowania obrotów jest specyficznym obowiązkiem nałożonym na podatników, który jest związany rozliczaniem obrotów i podatku należnego VAT. Z tego też względu tak istotną jest wiedza o tym, kto i kiedy kasy te powinien stosować, tym bardziej, że przepisy regulujące tę materię nie są ani jasne, ani precyzyjne.

Sprawdź co, kiedy i na czyją rzecz należy ewidencjonować na kasie fiskalnej oraz co grozi w przypadku niespełnienia tego obowiązku.

Obowiązek stosowania kas fiskalnych został w sposób ogólny zdefiniowany w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że obowiązek stosowania kasy występuje w tych przypadkach, w których podatnicy (w rozumieniu przepisów z art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT za podatników uznaje się podmioty samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą) dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych.

Sformułowany w taki sposób obowiązek oznacza, że nie dotyczy on sprzedaży dokonywanej na rzecz innych podatników. W związku z tym powstaje pytanie, w jaki sposób przy konkretnej transakcji należy ustalić czy jest ona dokonywana na rzecz osoby fizycznej, czy też na rzecz podatnika VAT. Ustalenie statusu nabywcy towarów lub usług ma istotne znaczenie, ponieważ za uchybienie obowiązkom stosowanie kasy podatnikom grożą określone sankcje, i tak:

• w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi (spółki oraz inne podmioty zorganizowane) sankcją jest ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w okresie, w którym obowiązek stosowanie kasy był naruszony,
• w przypadku podatników będących osobami fizycznymi za naruszenie obowiązku stosowania kasy mogą oni być pociągnięci do odpowiedzialności karnej skarbowej (art. 62 §1, §4-5 Kodeksu karnego skarbowego) i ukarani karą grzywną w wysokości do 180 stawek dziennych (stawka dzienna jest ustalana przez sąd i zależy od możliwości płatniczych sprawcy) lub karą grzywny wyrażonej kwotowo za wykroczenie skarbowe, jeżeli czyn zostanie uznany za wypadek mniejszej wagi.

ERASMUS A ULGA NA DZIECKO 2011

Z ulgi mogą korzystać także osoby wychowujące pełnoletnie dzieci do 25. roku życia, pod warunkiem, że dzieci te uczą się lub studiują, także za granicą oraz, że w roku podatkowym, którego dotyczy odliczenie, nie uzyskały określonych dochodów.

Sprawdź, czy fakt otrzymywania przez dziecko stypendium z programu Erasmus wpływa na możliwość odliczenia ulgi w podatku dochodowym.

Podatnicy wychowujący dzieci mogą zmniejszyć swój roczny podatek dochodowy o tzw. ulgę prorodzinną, zwaną też ulgą na dziecko. Od 2009 r. ulga ta obejmuje nie tylko rodziców, ale również opiekunów prawnych oraz osoby pełniące funkcje rodziny zastępczej. Odliczenie to można uwzględnić jedynie w podatku dochodowym obliczonym od dochodów opodatkowanych według skali podatkowej. Z ulgi tej nie mogą korzystać zatem podatnicy, którzy uzyskują:

• dochody opodatkowane na szczególnych zasadach, przy zastosowaniu 19% stawki podatkowej (np. przedsiębiorcy wybierający takie opodatkowanie),
• przychody z działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach tzw. ryczałtu ewidencjonowanego.

Jeżeli jednak podatnicy ci uzyskują również dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. wynagrodzenie za pracę, emeryturę, rentę), to w rocznym zeznaniu podatkowym składanym z tytułu uzyskiwania tych dochodów mogą uwzględnić omawiane odliczenie.

Odliczenie przysługuje rodzicom wykonującym władzę rodzicielską, opiekunom prawnym, jeżeli dziecko zamieszkuje z opiekunem oraz rodzicom zastępczym. Z odliczenia nie mogą korzystać zatem rodzice pozbawieni władzy rodzicielskiej oraz opiekunowie prawni dziecka, którzy nie mieszkają wspólnie z dzieckiem.

Ulga jest adresowana do podatników, którzy w roku podatkowym wychowują dzieci:

• małoletnie,
• bez względu na ich wiek, jeśli otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną.

Z ulgi mogą korzystać także osoby wychowujące pełnoletnie dzieci do 25. roku życia, pod warunkiem, że dzieci te uczą się lub studiują (także za granicą) oraz że w roku podatkowym, którego dotyczy odliczenie, nie uzyskały dochodów opodatkowanych według skali podatkowej lub z kapitałów pieniężnych opodatkowanych przy zastosowaniu 19% stawki w łącznej wysokości przekraczającej 3.089 zł (556,02 zł : 18%).

Do dochodów tych wliczane są również zarobki uzyskane przez pełnoletnie dzieci za granicą i to bez względu na to, jak metoda unikania podwójnego opodatkowania ma do nich zastosowanie

NOWE FORMULARZE PODATKOWE OD 2012

Od dnia 1 stycznia 2012 r. zmianie ulegną formularze zeznań, deklaracji i informacji podatkowych dotyczące ryczałtu ewidencjonowanego.

Zmieni się wzór następujących formularzy:

* PIT-28, tj. zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
* PIT-16A, tj. deklaracji o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego,
* PIT-19A, tj. deklaracji o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej o d zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych w poszczególnych kwartałach roku podatkowego.

Pojawią się również nowe formularze:

* PIT-28A, tj. informacji o przychodach podatnika z działalności prowadzonej na własne nazwisko oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,
* PIT-28-B, tj. informacji o przychodach podatnika z działalności prowadzonej w formie spółki (spółek) osób fizycznych,
* PIT-O, tj. informacji o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku w roku podatkowym,
* PIT-D, tj. informacji o odliczeniu wydatków mieszkaniowych w roku podatkowym.

Nowe formularze będą miały zastosowanie do przychodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 2011 r. i dokonanych od tego dnia odliczeń, chyba że podatnik złożył przed dniem wejścia ich w życie rozliczenie na formularzach dotychczas obowiązujących. Wtedy złożenie zeznania na starym formularzu uznane zostanie za prawidłowe.

CZY DO ŚWIADCZEN SOCJALNYCH NALICZAĆ VAT?

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2011 r. organ podatkowy udzielił odpowiedzi na pytanie podatnika, czy w przypadku wykonywania czynności związanych z udzieleniem świadczeń z ZFŚS częściowo odpłatnych przez pracowników, spółka nie występuje w roli podatnika podatku VAT i w związku z powyższym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych towarów i usług finansowanych ze środków ZFŚS z częściową odpłatnością pracowników oraz nie ma obowiązku opodatkowania powyższych czynności w części środków zwracanych przez pracowników na wyodrębnione konto ZFSŚ.

Zdaniem spółki, po dokonaniu analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, w przypadku zakupu od osoby trzeciej świadczenia w części finansowanego z ZFŚS, jak np. wczasów dla pracowników i emerytów, kolonii i obozów dla dzieci pracowników, karnetów uprawniających do korzystania z basenów, siłowni innych obiektów sportowych, biletów do kina, teatru, kompleksowych usług polegających na organizowaniu określonej imprezy kulturalnej (świadczenia socjalne) - pracodawca występuje jako podmiot administrujący środkami funduszu a spółka nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawa o VAT określa co należy rozumieć przez działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działania podejmowane przez spółkę w ramach ZFŚS nie podlegają przepisom ustawy o VAT, gdyż nie są przejawem działalności gospodarczej, lecz jedynie działalnością socjalną, do której obliguje podatnika odrębna ustawa.

DAROWIZNA. KIEDY BEZ PODATKU?

W interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi przyznał prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn podatniczce, która otrzymała darowiznę pieniężną od matki, jednak nie wprost na swój rachunek bankowy, a na konto dewelopera. Jest to również wpłata "na rachunek bankowy nabywcy".

W 2010 r. podatniczka zawarła z deweloperem umowę przedwstępną o wybudowanie, ustanowienie odrębnej własności i sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi i miejscem postojowym. Zgodnie z tą umową zobowiązała się do wpłat określonych kwot pieniężnych na zakup mieszkania.

Jednocześnie pomiędzy podatniczką, jako obdarowaną, a jej matką, jako darczyńcą, została zawarta umowa darowizny określonej kwoty pieniężnej z poleceniem darczyńcy wykorzystania tej kwoty na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych obdarowanej. Podatniczka darowiznę przyjęła i zobowiązała się przeznaczyć darowane środki pieniężne na cel określony w umowie.

Stosownie do treści art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, uzyskanie zwolnienia podatkowego w przypadku dokonania darowizny pieniężnej zależne jest od łącznego spełnienia warunków:

* darowizna musi być dokonana pomiędzy osobami wymienionymi w tym przepisie;
* obdarowany musi złożyć zgłoszenie o nabyciu darowizny w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego;
* darowizna musi być udokumentowana dowodem przekazania środków m.in. na rachunek bankowy nabywcy.

KONIEC LOKAT ANTYBELKOWYCH!

Zgodnie z art. 63 §1 Ordynacji podatkowej, podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczegółowych regulacji dotyczących sposobu zaokrąglania podstaw opodatkowania oraz podatku z tytułu przychodów z kapitałów pieniężnych, w tym odsetek.

W związku z tym stosuje się zasadę wynikającą z przepisów ogólnych, jakimi jest Ordynacja podatkowa. Przychody oraz podatek pobierany od tych przychodów w wysokości 19% (art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), tj.:
• odsetki od pożyczek (z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek stanowi przedmiot działalności gospodarczej),
• odsetki i dyskonta od papierów wartościowych,
• odsetki lub inne przychody od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów (z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą),

obecnie zaokrągla się na zasadach ogólnych.

Zasady te wynikają z ekonomiki poboru podatków aby wyeliminować ryzyko błędów przy rozliczeniach podatkowych.
Jednocześnie zasada ta pozwala na uniknięcie podatku w specyficznej sytuacji, wtedy gdy skapitalizowane odsetki wynoszą 2,49 zł, gdyż nie powstaje wtedy obowiązek podatkowy.

Natomiast podstawa opodatkowania dla przychodu z odsetek w kwocie 2,60 zł wynosi 3 zł, a obliczony od niej podatek (19%) wyniesie 0,57 zł, który następnie należy zaokrąglić do 1 zł.

W efekcie zastosowania wyżej opisanych zasad ogólnych lokata w wysokości 18.000 zł (z oprocentowaniem w wysokości 5% rocznie) jest wolna od podatku, jeśli bank będzie naliczał odsetki w systemie jednodniowym.