JEST COŚ CO NIE WZROŚNIE W 2012. TO KILOMETRÓWKA!

Minister Finansów obszernie wyjaśnił dlaczego dotąd nie wzrosła kilometrówka.

W opinii Ministra Finansów rok 2012 nie jest okresem sprzyjającym wdrażaniu takich zmian. Sprawdź, czy będzie podwyżka stawek, według których pokrywane są koszty używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych pojazdów osobowych, motocykli i motorowerów.

Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874 z późn. zm.).

Aktualne stawki służące przy obliczaniu należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju są równe stawkom, według których pokrywane są koszty używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych pojazdów osobowych, motocykli i motorowerów i wynoszą:

- dla samochodu osobowego:
a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm³ – 0,5214 zł,
b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm³ – 0,8358 zł;
- dla motocykla – 0,2302 zł;
- dla motoroweru – 0,1382 zł.

W okresie od sierpnia 2011 r. do chwili obecnej Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej występował dwukrotnie z inicjatywą zmiany ww. stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu.

GARAŻE. NIEKTÓRE OPODATKOWANE 10 RAZY WYŻSZĄ STAWKĄ

Bardzo niekorzystną dla podatników uchwałę podjął dziś siedmioosobowy skład Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

NSA orzekł, że jeśli garaż (miejsce postojowe, miejsce parkingowe) w budynku wielomieszkaniowym stanowi odrębną od mieszkania własność, podlega opodatkowaniu wyższą stawką podatku od nieruchomości, niż taki sam garaż, który stanowi z mieszkaniem jedne przedmiot własności (mają jedną księgę wieczystą) FPS 4/11.

W prezentowanym zarówno w części orzecznictwa sądowego (dotychczas tylko pierwszoinstancyjnego), jak też piśmiennictwie podatkowym stanowisku opowiadającym się za opodatkowaniem przedmiotowych garaży według stawek wyższych (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e) podkreśla się, iż z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podobnie jak i z zawartego w art. 5 ust. 1 pkt 2 tej ustawy wstępu do następującego dalej wyliczenia wynika jednoznacznie, że przedmiotem opodatkowania może być zarówno sam budynek jak i część tego budynku.

Niewątpliwie taką częścią jest, m.in. będący przedmiotem odrębnej własności (stanowiący odrębną nieruchomość lokalową) garaż usytuowany w budynku mieszkalnym. W związku z tym, jako taki może on być odrębnym od samego budynku, w który się znajduje, przedmiotem opodatkowania według stawek odnoszących się do funkcji użytkowej (niemieszkalnej), którą spełnia.

Stawka podatku w tym wypadku jest dziesięciokrotnie wyższa niż dla domów i lokali mieszkalnych.

DOKUMENT DOSTAWY. JAK DŁUGO PRZECHOWYWAĆ?

Zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W związku z czym dokumenty, które mogą mieć znaczenie dla ustalenia istnienia zobowiązania podatkowego lub jego wysokości, powinny być przechowywane do celów dowodowych do momentu upływu okresu przedawnienia.

Tak wynika z Ordynacji podatkowej, która stanowi, iż podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych (pod tym pojęciem rozumie się m.in. ewidencje i rejestry) przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zatem pięcioletni okres przechowywania dokumentu dostawy określony w ustawie o podatku akcyzowym jest zgodny z przyjętymi w przepisach podatkowych terminami przedawniania się zobowiązań podatkowych i przechowywania ksiąg (dokumentów) podatkowych.

BANKOWÓZ. NA BANK CAŁKIEM BEZ VAT?

W przypadku niektórych pojazdów, zwanych pojazdami specjalnymi, przysługuje od ich nabycia prawo do odliczenia całości podatku VAT. Są to pojazdy samochodowe będące pojazdami przeznaczeń specjalnych. W załączniku wymieniającym pojazdy specjalne znajduję się także bankowóz.

Z przepisów prawa o ruchu drogowym wynika, że pojazdem specjalnym jest pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Tylko niektóre przeznaczenia pojazdu pozwalają na odliczenia całości kwoty podatku od jego nabycia. Są to następujące przeznaczenia pojazdów specjalnych:

- agregat elektryczny/spawalniczy,
- bankowóz,
- pojazd do prac wiertniczych,
- koparka, koparko-spycharka,
- ładowarka,
- pojazd do oczyszczania dróg,
- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
- pojazd pomocy drogowej,
- pojazd do zimowego utrzymania dróg,
- żuraw samochodowy,
- pogrzebowy.

Pojazdy te winny nadto spełniać warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów. Takie wymagania dla bankowozów przewiduje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz.U. nr 166, poz. 1128) oraz ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz.U. nr 247, poz. 1652).

W jednej z rozstrzyganych przez Naczelny Sąd Administracyjny spraw podatnik dokonał przeróbki samochodu osobowego. W wyniku przymocowania do nadwozia w sposób trwały skrzynki pancernej, pojazd uzyskał cechy samochodu ciężarowego specjalizowanego bankowóz typu C. Podatnik uważał, że może odliczyć cały podatek naliczony od nabycia tego samochodu.

Zdaniem organów podatkowych, nie było podstaw, by stwierdzić, iż podatnikowi prowadzącemu sprzedaż paliw, artykułów wielobranżowych, przemysłowych niezbędnym był do prowadzenia działalności gospodarczej bankowóz. Brak było bowiem racjonalnego uzasadnienia, aby każdy podmiot przewożący gotówkę pochodzącą z utargu z własnej sieci handlowej musiał posiadać bankowóz, tym bardziej, że jak wynika z wyliczeń średni przychód dzienny firmy w jednym punkcie sprzedaży wynosił 12.620 zł, przy czym wielu kupujących płaciło przelewami. Dlatego organy podatkowe uznały, że spółka zakupiła samochód osobowy i nie mogła obniżyć podatku należnego o cały podatek naliczony.

Sąd uznał racje organów podatkowych w tej i kilku innych podobnych sprawach.

200 ZŁ WIĘCEJ DLA EMERYTA I RENCISTY

Emeryt i rencista od marca 2012 r. będą mogli zarobić po ok. 200 zł więcej bez ograniczenia lub zawieszenia emerytury i renty.

Od dnia 1 marca 2012 r. wzrośnie bowiem wysokość kwot przychodu, których przekroczenie powoduje zmniejszenie lub zawieszenie emerytury lub renty. Z komunikatu Prezesa GUS z dnia 9 lutego 2012 r. wynika, że przeciętne wynagrodzenie w czwartym kwartale 2011 r. wyniosło 3.586,75 zł.

Oznacza to, że kwota przychodu odpowiadająca 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia od 1 marca 2012 r. wyniesie 2.510,80 zł (obecnie 2.391,20 zł). Kwota przychodu odpowiadająca 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wyniesie 4.662,80 zł (obecnie to 4.440,80 zł).

Świadczenie emerytalno-rentowe ulega zmniejszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. W przypadku uzyskania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu.

Zgodnie z ustawą z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wysokość przysługującej emerytury lub renty może ulec zmniejszeniu lub prawo do tych świadczeń zawieszeniu w przypadku osiągania przez świadczeniobiorcę przychodu wpływającego na uprawnienia emerytalno-rentowe powyżej określonego limitu 70% i 130%.

100% VAT DO ODLICZENIA OD PALIWA DO SAMOCHODÓW

Nie ma racji bytu ograniczenie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do pojazdów demonstracyjnych. Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 5 stycznia 2012 r. (I SA/Bk 416/11).

Dealer samochodów osobowych w niniejszej sprawie spierał się z Ministrem Finansów o to, czy samochody, które zostały zarejestrowane w wydziale komunikacji i służą okresowo jako samochody testowe do jazd próbnych, a w księgach rachunkowych stanowią towary handlowe i są sprzedawane przed upływem jednego roku, są objęte ograniczeniem dotyczącym odliczania VAT od zakupionego do nich paliwa.

Przedstawiając własne stanowisko spółka uznała swoje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT w związku z nabyciem paliwa. Zwróciła uwagę, że art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. nr 247, poz. 1652) wskazuje, że zasady związane z ograniczeniem kwoty podatku naliczonego nie dotycz,ą m.in. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów.

Spółka podkreśliła, że samochody określone jako testowe lub demonstracyjne traktowane są jako towary handlowe i przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres krótszy niż jeden rok. Dodała też, że nie stanowią środków trwałych firmy, nie są również prywatną własnością podatnika. Służą do jazd próbnych, a więc wykorzystywane są w podstawowej działalności gospodarczej. Zdaniem spółki, skoro przedmiotem działalności jest dalsza odsprzedaż tych samochodów, to nie mają w tym przypadku zastosowania ograniczenia w odliczaniu podatku od samochodów osobowych i niektórych innych pojazdów samochodowych.

KIEDY KORYGOWAĆ KIEDY ANULOWAĆ FAKTURĘ?

Podatnik VAT wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Zasadniczym sposobem poprawiania faktur VAT jest wystawienie korekty faktury lub noty korygującej. Sprawdź, kiedy możesz anulować fakturę.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (nie została doręczona adresatowi), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu przepisów VAT i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 68, poz. 360), wynika, iż podstawową formą korygowania faktury jest wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach noty korygującej.

W przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów (zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu), podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

- numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
- dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
- określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4 ww rozporządzenia, tj.:
a) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
b) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
c) numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
d) dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury,
- nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
- kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
- kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".
Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Jednakże w sytuacji, gdy wystawiona faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego poprzez jej przekazanie kontrahentowi - nie ma podstaw do poprawienia błędów poprzez wystawienie faktury korygującej - wówczas istnieje możliwość anulowania tej faktury.