Z dniem 1 stycznia 2013 r. zaczęły obowiązywać ważne zmiany zarówno przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jak i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie.
Od dnia 1 stycznia 2013 r. wchodzą w życie zmiany dotyczące zasad fakturowania.
Zmiany te wprowadza rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
czwartek, 3 stycznia 2013
poniedziałek, 9 lipca 2012
ZMIANA CENY. DOKUMENTUJESZ FAKTURĄ
Jeżeli po zakończeniu produkcji danego towaru okaże się, że rzeczywiste koszty jego produkcji przewyższają koszty założone, podwyższenie ceny sprzedaży tego towaru udokumentowane fakturą korygującą powinno być wykazane w deklaracji za okres, w którym dokonano korekty, to znaczy skalkulowano nową wyższą cenę uwzględniającą te okoliczności.
Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r. (I FSK 850/11).
Sama świadomość możliwości zmiany ceny (in plus lub in minus) w zależności od rzeczywistych kosztów produkcji, nie jest równoznaczna z możliwością określenia, w czasie kalkulowania ceny produktu ex ante, jej wysokości odpowiadającej tymże rzeczywistym kosztom produkcji. Gdyby bowiem taka możliwość istniała, producent nie miałby potrzeby weryfikowania tych założonych pierwotnie kosztów w oparciu o rzeczywiste.
Te ujawnić się mogą dopiero po określonym cyklu produkcyjnym, a zatem jako zaistniałe po dokonaniu sprzedaży towaru, nie mogły być uwzględnione w momencie tej sprzedaży, dokonanej z uwzględnieniem ceny skalkulowanej jedynie na podstawie kosztów założonych. W takim zaś przypadku podatnik nie ma obowiązku rozliczać faktury korygującej zwiększającej cenę w miesiącu, w którym wykazał pierwotny obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży towaru.
Reasumując, przepisy art. 29 ust. 1 w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT należy tak interpretować, że w sytuacji gdy po zakończeniu produkcji danego towaru okaże się, że rzeczywiste koszty jego produkcji przewyższają koszty założone, podwyższenie ceny sprzedaży tego towaru udokumentowane fakturą korygującą powinno być wykazane w deklaracji za okres, w którym dokonano korekty, to znaczy skalkulowano nową wyższą cenę uwzględniającą te okoliczności.
Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r. (I FSK 850/11).
Sama świadomość możliwości zmiany ceny (in plus lub in minus) w zależności od rzeczywistych kosztów produkcji, nie jest równoznaczna z możliwością określenia, w czasie kalkulowania ceny produktu ex ante, jej wysokości odpowiadającej tymże rzeczywistym kosztom produkcji. Gdyby bowiem taka możliwość istniała, producent nie miałby potrzeby weryfikowania tych założonych pierwotnie kosztów w oparciu o rzeczywiste.
Te ujawnić się mogą dopiero po określonym cyklu produkcyjnym, a zatem jako zaistniałe po dokonaniu sprzedaży towaru, nie mogły być uwzględnione w momencie tej sprzedaży, dokonanej z uwzględnieniem ceny skalkulowanej jedynie na podstawie kosztów założonych. W takim zaś przypadku podatnik nie ma obowiązku rozliczać faktury korygującej zwiększającej cenę w miesiącu, w którym wykazał pierwotny obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży towaru.
Reasumując, przepisy art. 29 ust. 1 w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT należy tak interpretować, że w sytuacji gdy po zakończeniu produkcji danego towaru okaże się, że rzeczywiste koszty jego produkcji przewyższają koszty założone, podwyższenie ceny sprzedaży tego towaru udokumentowane fakturą korygującą powinno być wykazane w deklaracji za okres, w którym dokonano korekty, to znaczy skalkulowano nową wyższą cenę uwzględniającą te okoliczności.
piątek, 6 lipca 2012
SAMOCHÓD DEMONSTRACYJNY. PALIWO A VAT
Podatnikowi prowadzącemu działalność, której przedmiotem jest odprzedaż samochodów, nie przysługuje prawo do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego przy nabyciu każdego samochodu i pojazdu samochodowego, jak również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu paliw służących do napędu wszystkich samochodów wykorzystywanych przez niego do opodatkowanej działalności gospodarczej.
Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów.
Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą przez podmiot.
W konsekwencji, zdaniem organów podatkowych, nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami. Istotne jest to, iż przepis stanowi o nabywanym przez podatnika samochodzie.
Zatem ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody i pojazdy są wykorzystywane do celów innych niż odprzedaż.
Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów.
Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą przez podmiot.
W konsekwencji, zdaniem organów podatkowych, nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami. Istotne jest to, iż przepis stanowi o nabywanym przez podatnika samochodzie.
Zatem ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody i pojazdy są wykorzystywane do celów innych niż odprzedaż.
czwartek, 5 lipca 2012
STAWKA VAT NA REMONT OŚRODKÓW WYCHOWAWCZYCH
Obniżona stawka VAT może mieć zastosowanie jedynie w przypadku tych obiektów, których głównym celem jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych.
Każdy obiekt budowlany klasyfikowany jest zgodnie z jego przeważającym przeznaczeniem przy uwzględnieniu charakteru technicznego obiektu, zgodnie z zasadami metodycznymi obowiązującej od 1 stycznia 2000 r. Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).
Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.
Jeżeli zatem budynek przeznaczony na młodzieżowy ośrodek wychowawczy jest budynkiem, w którym ponad 50% powierzchni przeznaczone jest na cele mieszkalne, wtedy mieści się w zakresie klasy PKOB 1130: Budynki zbiorowego zamieszkania.
Natomiast w kwestii stosowania stawki podatku dla usług remontu budynków przeznaczonych na młodzieżowe ośrodki wychowawcze Minister Finansów uważa, że ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz.U. nr 177, poz. 1054) umożliwia stosowanie stawki obniżonej w wysokości 8% w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy).
Każdy obiekt budowlany klasyfikowany jest zgodnie z jego przeważającym przeznaczeniem przy uwzględnieniu charakteru technicznego obiektu, zgodnie z zasadami metodycznymi obowiązującej od 1 stycznia 2000 r. Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).
Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.
Jeżeli zatem budynek przeznaczony na młodzieżowy ośrodek wychowawczy jest budynkiem, w którym ponad 50% powierzchni przeznaczone jest na cele mieszkalne, wtedy mieści się w zakresie klasy PKOB 1130: Budynki zbiorowego zamieszkania.
Natomiast w kwestii stosowania stawki podatku dla usług remontu budynków przeznaczonych na młodzieżowe ośrodki wychowawcze Minister Finansów uważa, że ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz.U. nr 177, poz. 1054) umożliwia stosowanie stawki obniżonej w wysokości 8% w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy).
środa, 4 lipca 2012
USŁUGI CATERINGOWE. STAWKA VAT
Usługa cateringowa opodatkowana jest 8% stawką podatku VAT, natomiast dostawa towaru - kawy, herbaty, wody mineralnej podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT.
Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 4 lipca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP2/443-308/12-5/AW).
W myśl §7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 73, poz. 392 z późn. zm.), podstawową stawkę podatku VAT obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia.
W poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:
- napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
- napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
- kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
- napojów bezalkoholowych gazowanych,
- wód mineralnych,
- innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.
Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 4 lipca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP2/443-308/12-5/AW).
W myśl §7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 73, poz. 392 z późn. zm.), podstawową stawkę podatku VAT obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia.
W poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:
- napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
- napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
- kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
- napojów bezalkoholowych gazowanych,
- wód mineralnych,
- innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.
wtorek, 3 lipca 2012
DYWIDENDA W FORMIE RZECZOWEJ
W przypadku przekazania na rzecz wspólników dywidendy w formie niepieniężnej, po stronie spółki powstanie obowiązek w podatku VAT.
Tak uznał w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (I SA/Wr 517/12).
Sąd tym samym przyznał rację Ministrowi Finansów, który w interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek spółki uznał, że wypłata dywidendy w postaci rzeczowej podlega opodatkowaniu VAT.
Tak uznał w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (I SA/Wr 517/12).
Sąd tym samym przyznał rację Ministrowi Finansów, który w interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek spółki uznał, że wypłata dywidendy w postaci rzeczowej podlega opodatkowaniu VAT.
poniedziałek, 2 lipca 2012
USŁUGI LIKWIDACJI SZKÓD KOMUNIKACYJNYCH
Usługi techniczne wykonywane w ramach likwidacji szkód ubezpieczeniowych nie są objęte zwolnieniem od podatku VAT wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 20 lipca 2012 r. (PT1/033/1/2/EFU/2012/PT-304).
Świadczone dla zakładów ubezpieczeniowych czynności ustalania przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, jak również ustalania wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia, a także wypłacania odszkodowań i innych świadczeń należnych z tych umów, pomimo że w rozumieniu przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, nie mogą być uznane za usługi ubezpieczeniowe podlegające zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.
W przypadku jednak, gdy takie czynności byłyby wykonywane przez podmiot działający jako ubezpieczyciel w ramach umowy zawartej z podmiotem objętym ochroną, podlegałyby zwolnieniu od podatku na podstawie tego przepisu.
Świadczone dla zakładów ubezpieczeniowych czynności ustalania przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, jak również ustalania wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia, a także wypłacania odszkodowań i innych świadczeń należnych z tych umów, pomimo że w rozumieniu przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, nie mogą być uznane za usługi ubezpieczeniowe podlegające zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.
W przypadku jednak, gdy takie czynności byłyby wykonywane przez podmiot działający jako ubezpieczyciel w ramach umowy zawartej z podmiotem objętym ochroną, podlegałyby zwolnieniu od podatku na podstawie tego przepisu.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
