KSZTAŁCENIE I PRZEKLWALIFIKOWANIE ZAWODOWE A VAT 2011

Minister Finansów wyjaśnił kwestie dotyczące zwolnienia z VAT usług kształcenia a także kwestie interpretacji pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego.

Odnosząc się natomiast do kwestii interpretacji pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, Minister Finansów wyjaśnił, że pojęcie to zostało zaczerpnięte z art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia (…) stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI dyrektywy (obecnie art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 27).

Minister Finansów ma rację tylko częściowo. Zwolnienie z VAT, nie jest ulgą podatkową i ma inny cel. Zazwyczaj dotyczy usług, które w każdym państwie członkowskim mogą być uregulowane w odmienny sposób i które wspierają tego typu usługi świadczone przez państwo niekomercyjnie (kształcenie, ochrona zdrowia, sport, kultura).

W przypadku usług edukacyjnych należy stosować ich szerokie rozumienie. ETS wypowiadał się w tej sprawie wielokrotnie: (m.in. orzeczenia Werner Haderer, Horizon College, Ingenieurbiüro Eulitz).

Według ETS usługi edukacyjne należy rozumieć szeroko, a zwolnienie uzasadnia się celem zabezpieczenia dostępności i powszechności świadczeń edukacyjnych, a zwolnienie z opodatkowania ma pozwolić na utrzymanie ich cen na najniższym poziomie.

Przepisy Dyrektywy pozwalają państwom członkowski zwolnić kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związaną, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zwalnia się też nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Zwolnienie przysługuje gdy nauczyciel prowadzi nauczanie na własnych rachunek, na podstawie umowy miedzy nim a uczniem. Mogą być one świadczone także na rzecz osób posiadających wyższe wykształcenie.

Usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostały zdefiniowane w rozporządzeniu Rady 1777/2005. Usługi te należy rozumieć jako pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych (za: Usługi zwolnione z VAT w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, Łukasz Jamróz i in., Wydawnictwo Wolters Kluwer business nr 12/2010).