Grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle, w myśl art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości - z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.
Aktualna treść przepisu została ustalona ustawą z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 249, poz. 1828) i obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r. Celem zmiany było usunięcie wątpliwości interpretacyjnych związanych ze stosowaniem przepisu w jego dotychczasowym brzmieniu poprzez jednoznaczne ograniczenie zakresu preferencji do dróg publicznych.
Na mocy wskazanego przepisu nie są opodatkowane podatkiem od nieruchomości grunty pod pasami drogowymi dróg publicznych oraz niektóre zlokalizowane w nich budowle.
Pojecie „pasa drogowego” zostało zdefiniowane w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.), gdzie „pas drogowy” to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.
„Droga” to budowla, wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym.
Opłata za produkty z tworzyw sztucznych
2 dni temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz