PARAGONY, KWITY. DOKUMENTUJĄ KOSZTY

Wydatki udokumentowane oświadczeniem pracownika, kwitem na okaziciela lub paragonem fiskalny, częsta sytuacja dokumentowania wydatków poniesionych w czasie delegacji.

Sprawdź, czy oświadczenie pracownika o poniesionych kosztach, kwit na okaziciela lub paragon fiskalny, są wystarczającym dowodem do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do tej kategorii wszelkich wydatków, pod warunkiem, że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
* nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Ponoszone przez spółkę wydatki, opisane powyżej spełniają te warunki. Ponosząc wydatki ewidentnie powiązane z uzyskaniem przychodów, ma ona zatem pełne prawo do zaliczenia ich w poczet kosztów podatkowych.

Nieposiadanie faktury czy rachunku za zakupioną usługę nie oznacza, że wydatek nie został poniesiony i nie wyklucza możliwości uznania go za koszt podatkowy.

Zaznacza to ponadto, że w §5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, określono jakie dane musi spełniać paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej. Jednym z tych warunków jest data i godzina rozpoczęcia oraz zakończenia usługi. Pozwala to na stwierdzenie czy posiadany paragon rzeczywiście został wystawiony w terminie, w którym pracownik wykonywał czynności służbowe, co dodatkowo potwierdza okoliczności poniesienia wydatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokumentowania zdarzeń gospodarczych. w art. 9 ust. 1 tej ustawy, nakazuje się prowadzenie ewidencji księgowej na podstawie odrębnych przepisów. Powyższy przepis oznacza, iż o ile możliwe jest zarachowanie wydatku jako kosztu zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dany koszt może zostać rozpoznany jako koszt podatkowy (o ile spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).