Podatnik obywatel Hiszpanii, zamieszkały na stałe w Polsce, urodził się w 1938 r. w Walencji w czasie wojny domowej. Jego rodzice, republikanie, w związku z represjami ze strony rządu Franco byli zmuszeni, wraz z nim, opuścić swoją ojczyznę. Po internowaniu w obozie we Francji i pobycie na Kubie, podatnik i jego rodzice zamieszkali od 1952 r. w Polsce jako uchodźcy polityczni. Przez kilkadziesiąt lat byli pozbawieni obywatelstwa hiszpańskiego, nie mogli odwiedzać rodziny w Hiszpanii w związku z groźbą aresztowania.
Obecnie obowiązuje w Hiszpanii ustawa o pamięci historycznej regulująca m.in. kwestie świadczeń moralnych i finansowych dla emigrantów hiszpańskich z okresu wojny domowej, w tym dla dzieci wojny (ninos de la guerra).
W dniu 29 kwietnia 2009 r. Ministerstwo Pracy i Imigracji Hiszpanii, na wniosek podatnika, przyznało mu świadczenie jakie przysługuje osobom pochodzenia hiszpańskiego wywiezionym za granicę w czasie swojej niepełnoletności w konsekwencji wojny domowej i które rozwija się przez większość swojego życia poza terytorium narodowym (dziecko wojny).
Warunki uprawniające do uzyskania świadczenia reguluje ustawa 3/2005 z 18 marca 2005 r. opublikowana w Dzienniku Urzędowym Hiszpanii (BOE).
Świadczenie przyznane podatnikowi jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 74 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako kwota zaopatrzenia przyznana ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej potwierdzającego charakter przyznanego świadczenia i w takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych świadczeń pobierać zaliczki na podatek dochodowy (interpretacja indywidualna z 18 czerwca 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).
Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com
Walka z cyberzagrożeniami
2 dni temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz