WSPÓLNIK SPÓŁKI, KTÓREJ ROK OBROTOWY NIE POKRYWA SIĘ Z ROKIEM PODATKOWYM

Spółka niemająca osobowości prawnej ma obowiązek ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych według zasad określonych w ustawie o rachunkowości. Natomiast osoby fizyczne będące wspólnikami tej spółki mają obowiązek ustalać przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód zarówno w trakcie roku podatkowego, jak również w celu złożenia zeznania rocznego, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Z tym że przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej osiąganych przez podatników opodatkowanych według 19% stawki (tzw. liniowej), nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie powołanego wyżej art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 5b ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej, a nie spółka.

Natomiast obowiązki ewidencyjne dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zostały nałożone również na spółki niemające osobowości prawnej.

Spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane ewidencjonować zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów albo w księgach rachunkowych. Bezwzględny obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych powstaje, jeżeli przychody netto z działalności gospodarczej za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości, tj. 1.200 tys. euro.

W związku z powyższym, podatnicy prowadzący księgi rachunkowe (handlowe) są zobowiązani dołączyć do zeznania sprawozdanie finansowe, Jeżeli działalność gospodarcza prowadzona jest w formie spółki niemającej osobowości prawnej, obowiązek ten spoczywa na wspólnikach spółki, bowiem to oni są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera odrębnych regulacji prawnych co do określenia roku podatkowego. Zatem rokiem podatkowym dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest rok kalendarzowy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) nie jest ustawą podatkową, zatem nie może zawierać odmiennych zasad w przedmiocie określenia roku podatkowego niż wynikające z przepisów Ordynacji podatkowej.

W ustawie o rachunkowości ustawodawca zdefiniował na potrzeby tej ustawy rok obrotowy. Przez rok obrotowy rozumie się tu rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych.

Biorąc pod uwagę okoliczność, iż wspólnicy spółki osobowej będący osobami fizycznymi nie mają prawa do przyjęcia roku podatkowego innego aniżeli rok kalendarzowy, to w konsekwencji, spółka osobowa zobligowana jest przyjąć za rok obrotowy rok kalendarzowy, tj. taki, jaki stosowany jest w celach podatkowych.

Spółka osobowa nie jest bowiem podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych; podatnikami są poszczególni wspólnicy, którzy zobowiązani są stosować właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka osobowa powinna zatem prowadzić urządzenia księgowe w taki sposób, aby umożliwić prawidłową realizację obowiązków podatkowych przez wspólników.

Więcej szczegółowych informacji na ten temat otrzymasz pisząc do mnie: porachunki.podatkowe@gmail.com