WPIS GOŚCINNY

Abonament rtv

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16.03.2010 r. (sygnatura akt K 24/08) wydany w sprawie przepisów ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych skłonił mnie do chwili zastanowienia. Przyczynkiem do tego jest to, że Trybunał w wyroku uznał, iż przepisy art. 7 ust. 1, 3, 5, 6 tej ustawy dotyczące egzekucji abonamentu radiowo – telewizyjnego są zgodne zgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Stwierdzenie zgodności przepisów z Konstytucją w zasadzie nie może budzić wątpliwości, ponieważ skoro ustawa nakazuje uiszczać opłaty, to obowiązek ten co do zasady powinien być wykonywany przez wszystkich, którzy posiadają odbiorniki radiofoniczne lub telewizyjne w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu.

Pomimo tej oczywistości wyrok ten może być groźny dla niektórych spośród osób wymienionych w art. 4 ustawy abonamentowej, które z mocy prawa zwolnione są z obowiązku uiszczania opłat abonamentowych. Jest to dość liczna grupa osób zdefiniowana poprzez opisanie ich cech stanowiących przesłanki zwolnienia.

Moje szczególne zainteresowanie wzbudziła grupa osób, które ukończyły 75 lat. Zwolnienie ich z opłat jest rzeczywiście jak najbardziej uzasadnione – w szczególności gdy się zważy to, że najczęściej są to osoby otrzymujące bardzo niskie emerytury.

Ale nie to jest najważniejsze, ponieważ aby skorzystanie ze zwolnienia było możliwe, to osoby w tym wieku – zresztą jak każde inne z kategorii zwolnionych od opłat – muszą złożyć w na Poczcie oświadczenie, że ukończyły już 75 lat.

W czym tkwi problem, ano w tym, że w dużej części osoby w tym wieku bywają faktycznie samotne, gdyż rodzina się nimi nie interesuje, a ponadto także w dużej części są one schorowane. W takich okolicznościach żądanie od tych osób udania się na Pocztę jest nałożeniem nieludzkiego obowiązku (nie wszyscy mu podołają), bo czegóż on dotyczy, ano tego jak w przysłowiowym dowcipie – „muszą one udowadniać, że nie są wielbłądami”.

Gdy tego nie uczynią, a taka sytuacja może mieć miejsce choćby z tego względu, że do najbliższej placówki pocztowej jest daleko, bo przecież w polskiej rzeczywistości nie w każdej miejscowości „poczta jest za rogiem”, to z całą powagą prawa i w majestacie wyroku Trybunału do tych osób mogą zawitać egzekutorzy z urzędów skarbowych.

Gdyby tak się zdarzyło, to jeszcze pół biedy, bo może się okazać, że egzekutor podpowie, iż osoby te mogą się zwrócić do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w wnioskiem o umorzenie zaległych opłat. Ale przecież egzekutorzy też ludzie, więc dotknięci sią również wadą lenistwa. Z tego też względu, idąc po najprostszej lini oporu, zajmą oni najprawdopodobniej tym biednym i często schorowanym ludziom ich emeryturę, bo tu wystarczy wysłać zajęcie do organu emerytalnego, który zostanie wskazany przez pocztę jako wierzyciela opłaty abonamentowej.

I tu wieje grozą, bo w odniesieniu do 75-latków powiedzieć trzeba, iż Rzecznik Praw Obywatelskich złożył skargę dotyczącą źdźbła w oku, a nie dostrzegł belki. Biorąc po uwagę obyczaje w Polsce dziwić się temu nie należy, bo komu są potrzebni ludzie w podeszłym wieku, a na dodatek często jeszcze schorowani – może ustawodawca liczył, że nie wszystkim z nich uda się pokonać drogę na Pocztę, więc będzie taniej, gdyż ustanie obowiązek wypłacania im emerytury.

doradca podatkowy