WPIS GOŚCINNY

Ulga meldunkowa. Wykładajmy przepisy celowościowo!

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu 22 marca 2010 r. wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 2040/09), w którym rozstrzygnął spór z przedmiocie interpretacji tzw. ulgi meldunkowej w podatku dochodowym przy sprzedaży mieszkania.

Podłożem sporu pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym była interpretacja przepisu z art. 21 ust. 1 pkt. 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (aktualnie przepis ten już nie obowiązuje) w sytuacji, w której sprzedano lokal mieszkalny.

Organ podatkowy na taką okoliczność twierdził, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu ulgi meldunkowej przysługuje jedynie od sprzedaży samego lokalu, natomiast nie przysługuje ono od sprzedawanego wraz z nim udziału w nieruchomości wspólnej, jaką jest związany z lokalem udział w gruncie.

WSA nie podzielił jednak sposobu, w jaki organ podatkowy zinterpretował wskazany przepis, w związku z czym interpretacja organu została uchylona.

Wyrok ten, chociaż jest on nieprawomocny, stawia tamę dla rozumienia ulgi meldunkowej w taki sposób, jak to było zaprezentowane w interpretacji, ponieważ w ten sam sposób interpretują wskazane przepisy również inne organy podatkowe.

Jest to okoliczność bardzo korzystna dla wszystkich tych osób, które także z takiej ulgi zamierzają skorzystać, bo chociaż sam przepis z pkt. 126 został uchylony z końcem roku 2008, to jednak na podstawie przepisów ustawy uchylającej ma on zastosowanie do lokali mieszkalnych i budynków mieszkalnych lub udziału w takich budynkach, które zostały nabyte pomiędzy 1.01.2007 r. a 31.12.2008 r.

Podstawową korzyścią dla podatników płynącą z wyroku jest to, że wynika z niego, iż w przypadkach sprzedaży lokali lub budynków mieszkalnych lub udziału w takich budynkach ulga podatkowa przysługuje od całego dochodu z ich sprzedaży, a więc od samego lokalu oraz od związanego z nim gruntu.

Należy mieć też nadzieje, że jeżeli organ podatkowy złoży skargę kasacyjną do NSA to zostanie ona oddalona

Ale z wyroku wynika również korzyść o charakterze ogólnym dla prawa podatkowego. Związana jest one ze sposobem jego uzasadnienia, jakie zaprezentował WSA.

Z uzasadnienia tego bowiem wynika, że w przypadku ulgi meldunkowej należy stosować celowościową wykładnię przepisu, gdyż odczytywanie w zgodzie z literalnym jego brzmieniem może niweczyć cel ustanowienia ulgi, sztucznie dzieląc prawnie jednorodną transakcję na dwie, czyli na sprzedaż samego lokalu (substancji budowlanej) oraz na sprzedaż gruntu.

W kontekście powyższego powiedzieć trzeba, iż tą korzyścią ogólną jest to, że WSA wyraźnie zaznaczył, że jeżeli wykładnia literalna przypisu prawa podatkowego przyznającego korzyść podatnikom niweczy cel, dla jakiego został on ustanowiony, to w takich sytuacjach należy sięgnąć do innego sposobu prowadzenia wykładni, aby cel przepisu został zachowany.

Teza Sądu zaprezentowana w ten sposób, mam nadzieję, wytrąca organom podatkowym istotny oręż w zakresie profiskalnej wykładni przepisów, gdyż organy podatkowe z lubością się powołują na prymat wykładni literalnej, jeżeli jest ona korzystna dla fiskusa.

Należy mieć nadzieję, że również w innych sprawach, w których przepisy podatkowe nie będą w swym brzmieniu jednoznaczne, sądy administracyjne śmielej będą sięgały do innych sposobów prowadzenia ich wykładni, niż tylko w sposób językowy.

doradca podatkowy.